نص که گاهی با پسوند شرعی به کار می رود اصطلاحی در فقه است و به حکمی برگرفته از ظاهر قرآن، و یا احادیث پیامبر و امامان گفته می شود.[۱]
در علم شریف اصول فقه، نصّ لفظی است که فقط بر یک‌معنا دلالت دارد (فقط یک‌معنا از آن به‌ذهن می‌رسد) و احتمال معنای دیگری در آن وجود ندارد. [۲]
-----------------
منابع:
1) نصیری، علی. آشنایی با علوم حدیث.
2) شب خیز، محمد رضا، محمد تبار ، عباد ، اصول فقه دانشگاهی، نشر لقاء، قم - ایران، اول، 1392 ه ش .
