سرقت حدی مانند سائر جرایم حق اللهی نیست که بدون شکایت و اتوماتیک توسط دادستان پیگیری شود. سرقت حدی با شکایت شاکی شروع می شود ولی بعد اینکه جرم پیگیری شد دیگر گذشت شاکی اثری ندارد.
می شود اینطور گفت که سرقت حدی قبل شکایت قابل گذشت است ولی بعد از انجام شکایت غیر قابل گذشت و هم حق الله است و هم حق الناس.
الف) سرقت حدی مرتبه اول: قطع چهار انگشت دست راست سارق از انتها.به طوری که انگشت شصت و کف دست باقی بماند
ب) سرقت حدی مرتبه دوم: قطع پای چپ سارق از پایین برآمدگی به نحوی که نصف قدم و مقداری از محل مسح باقی بماند.
پ) سرقت حدی مرتبه سوم: حبس ابد
ت) سرقت حدی مرتبه چهارم: اعدام هرچند سارق در زندان باشد.
سرقت مال مشترک (مشاع) ماده قانونی سرقت شریک یکی از جرایم مال مشترکی که راجع به آن ماده وجود دارد و قانونگذار تکلیفش را مشخص کرده سرقت است و طبق ماده ۲۷۷ هرگاه شریک یا صاحب حق، بیش از سهم خود سرقت نماید و مازاد سهم او به حد نصاب برسد؛ سرقتش حدی است.
حتما باید مالی که دزدیده بیشتر از سهمش باشد و مقدار بیشتر هم باید معادل ۵/۴ نخود یا بیشتر باشد.
اگر مال در چند حرز باشد؛ وقتی سارق مرتکب سرقت حدی است که آن را از آخرین حرز جدا کند. مثلا مالی داخل جعبه ای در گاو صندوق است اگر جعبه را داخل گاو صندوق باز کند سرقت حدی نیس ولی اگر از گاو صندوق بردارد سرقت حدیست. گاو صندوق آخرین حرز است.
منظور از هتک حرز فقط شکستن نیست ممکن است با بالا رفتن باز کردن و… نیز هتک حرز انجام شود.
مقدار ۵/۴ نخود طلا باید در یک بار سرقت انجام شود.اگر شخصی نصف این مقدار را از حرز خارج کند و دوباره برگردد و نصف دیگر را هم خارج کند آن هم در یک روز سرقت حدی است؛ ولی اگر نصف این مقدار را یک روز و نصف دیگر را روز بعد خارج کند مرتکب دو جرم تعزیری سرقت شده است.
در صورتی که مکان نگهداری مال از کسی غصب شود آن مکان برای او و کسانیکه از طرف او حق دسترسی به مکان را دارند حرز محسوب نمی شود.مثلا: الف جعبه ای را از ب غصب می کند و مال خود را داخل آن می گذارد.شخص ب اگر جعبه را باز کند؛ مرتکب سرقت حدی و شکستن حرز نمی شود.
در مورد سرقت در زمان قحطی، مقدار و خصوصیت مال مهم نیست. مثلا اگر در زمان قحطی غذا ،طلا سرقت کند باز مشمول عنوان سرقت حدی نمی شود.
هرگاه دو نفر به طور مشترک مالی را از حرز خارج کنند؛ باید سهم جداگانه انها به حد نصاب برسد – هرکدام معادل ۵/۴ نخود طلای مسکوک.
شکستن حرز و سرقت باید توسط یک نفر باشد. مثلا اگر دو نفر سارق یکی حرز را بشکند و دیگری مال را از حرز در بیاورد عمل هیچکدام سرقت حدی نیست.
سرقت حدی سرقتی است که تمام شرایط زیر را دارد.
شیء مسروقه شرعا مالیت داشته باشد (مثلا سرقت مواد مخدر چون مواد در شرع، مال محسوب نمی شود سرقتش هم حدی نیست اصلا سرقت نیست).
مال مسروق در حرز باشد. حرز یعنی چه؟ حرز مکانی است که مال عرفا در آن از دستبرد در امان است. ملاک تشخیص حرز، عرفی است. یعنی مردم عاقل آن مکان را مناسب نگهداری آن مال می دانند هرچند ممکن است آن مکان خیلی درجه امنیتش بالا باشد مثلا نگهداری لباس در گاوصندوق که گاو صندوق حرز است زیرا لباس آن جا در امنیت است.
سارق هتک حرز کند.
شخص سارق مال را از حرز خارج کند.
هتک حرز و سرقت هر دو باهم مخفیانه باشد (مثلا اگر شخص با ماشین به دیوار بزند و آن را بشکند و از آن مالی بردارد؛ سرقت حدی نیست زیرا هتک حرز مخفیانه نیست ) (منظور از مخفیانه بودن این نیست که سرقت حتما در شب باشد).
سارق پدر یا جد پدری صاحب مال نباشد. برعکس این قضیه صادق نیست و اگر فرزند مال پدر را بدزدد؛ سرقت حدی است.
ارزش مال دزدیده شده در لحظه اخراج از حرز معادل چهار و نیم نخود طلای مسکوک باشد.
مال نباید از اموال دولتی عمومی وقف عام یا وقف بر جهات عامه باشد.
سرقت در زمان قحطی نباشد.
صاحب مال از سارق نزد مراجع قضایی شکایت کند.
صاحب مال قبل از اثبات سرقت سارق را نبخشد.
مال مسروق قبل از اثبات سرقت تحت ید مالک قرار نگیرد (مثلا اگر سارق قبل اینکه سرقت حدی اثبات شود مال را به دست مالک بدهد حدی نیست) (مال حتما باید تحت ید مالک قرار بگیرد یعنی به دست او برسد مثلا اگر سارق مال را دوباره به حرز برگرداند نه به دست مالک سرقت حدی است.)
مال مسروق قبل از اثبات جرم به ملکیت سارق در نیاید. (مثلا سارقی که مال را از پدرش دزدیده و قبل اثبات جرم پدرش فوت کند و مال به ارث سارق برسد سرقت نیست).
مال مسروق از اموال سرقت شده یا مغضوب نباشد.
حد نوعی از مجازات است که کیفیت و کمیت آن توسط شرع مقدس اسلام تعیین شده است. حد یک چیز از پیش تعیین شده است یعنی دست دادگاه و مرجع رسیدگی برای تعیین مجازات باز نیست و فقط باید به مقدار و نوع و کیفیتی باشد که شرع برای آن تعیین کرده است. مثلا برای خوردن شراب که یک جرم حدی است؛ قضات نمی توانند با نظر خود مجازات تعیین کنند. و مجازاتش فقط وفقط شلاق است.
سرقت حدی سرقتی است که در شرع برای آن مجازات تعیین شده و نظر قاضی در تعیین مجازات آن نقشی ندارد.
ماده قانونی سرقت ادبی: طبق ماده ۲۳ قانون حمایت از حقوق مولفان مصنفان و پدید آورندگان اثر، هر فردی که تمام یا قسمتی از اثر دیگری را که مورد حمایت این قانون است به نام خود یا به نام پدید آورنده بدون اجازه او یا عالما یا عامدا به نام شخص دیگری غیر از خود پدید آورنده نشر یا پخش یا عرضه کند به حبس از ۶ ماه تا ۳ سال محکوم می گردد.
در صورتی که اساتید مرتکب سرقت ادبی شوند علاوه بر مجازات های فوق به مجازات های سنگینی مثل اخراج یا تعلیق نیز محکوم می شوند.
برای رفع کردن سرقت ادبی مقالات، سعی کنید برداشت ذهنی خود را از متن با ارجاع به کتاب یا مقاله بنویسید و از کپی کردن مطالب بپرهیزید.
کپی، انتشار و استفاده آثار ادبی بدون تغییر و بدون اجازه صاحب اثر نه فقط مقاله بلکه ایده، تصویر، عکس، جدول و… بدون اجازه صاحب آن سرقت ادبی نام دارد. سرقت مطالب ادبی مثل مقاله، سرقت ادبی پایان نامه، سرقت ادبی است. سرقت نقاشی سرقت هنری است.
عنصر مادی جرم سرقت ادبی، کپی کردن ، استفاده یا انتشار آثار ادبی بدون ذکر مرجع آن است
سرقت در قانون مجازات اسلامی به چند نوع حدی، تعزیری تقسیم می شود که سرقت های علمی رایانه ای و … در هرکدام از این دو تقسیم بندی جای می گیرند.
ضمنا برای اینکه مرد از توکیل خود صرف نظر نکند و این حق طالق تفویضی را از زن سلب ننماید یعنی به صورت وکالت بلاعزل درآید، معمولا این توکیل را به عنوان شرط ضمنی در یک عقد لازم قرار می دهند.
به موجب این شرط، زن مطلقا یا در موارد خاصی که قبلا معین شده است می تواند خود را مطلقه نماید. لهذا از قدیم الایام زنانی که از بعضی جهات نسبت به شوهران آینده شان نگرانی داشتند، به صورت شرط ضمن العقد برای خود حق طلاق را محفوظ می داشتند و عنداللزوم از آن استفاده می کردند. علیهذا از نظر فقه اسلامی زن حق طلاق به صورت طبیعی ندارد اما به صورت قرار دادی یعنی به صورت شرط ضمن عقد می تواند داشته باشد.
اگر سن زن از مرد بیشتر باشد هم در اکثر موارد مشکل دیگری را به وجود می‌آورد زیرا زن‌ها زودتر از مردها به سن بلوغ می‌رسند، زودتر می‌فهمند و زودتر از لحاظ بدنی آماده می‌شوند در این شرایط یک زن که از شوهر خود بزرگتر است.
دائم در فکر خود شوهرش را از دست می‌دهد و همیشه به زن‌هایی که از او کوچک‌تر و زیباتر هستند حسادت می‌کند و همیشه آن‌ها را جلوی خود در کنار شوهرش قرار می‌دهد.
بعد از آن مقایسه می‌کند و به این ترتیب هم روحیه خود را از دست می‌دهد و هم به خاطر شک و سوء‌ظن خود ساخته نسبت به همسرش بدگمان می‌شود و مرد هم بعد از چندسال تازه متوجه می‌شود که نباید با زنی که از خودش بزرگتر بوده ازدواج می‌کرده و این موضوع را دائم به همسرش گوشزد می‌کند.
در این‌جا از یکدیگر فاصله می‌گیرند و هرکدام در رویاهای خویش نیمه گمشده خود را می‌یابد و از انتخابی که داشته احساس ندامت و پشیمانی می‌کند،
در این مورد زوج‌ها به سرعت از لحاظ روحی از یکدیگر فاصله می‌گیرند و طلاق عاطفی شکل می‌گیرد.
در هرسنی و با هرشرایطی می‌توان انتظار به وجود آمدن طلاق عاطفی را داشت؛ نمی‌توان گفت که علت به وجود آمدن طلاق عاطفی خانواده‌ها به هم شباهت دارد؛
این مشکل می‌تواند در رابطه یک زوج جوان که سن ازدواج آن‌ها 2تا 3 سال است رخ دهد یا می‌تواند در یک خانواده‌ای که چند بچه کوچک و بزرگ دارند باشد یا حتی در خانواده‌ای که بچه‌هایشان به حدی رسیده‌اند که هرکدام به دنبال زندگی خود رفته‌اند رخ دهد که به اصطلاح به این مرحله “سندرم آشیانه خالی” نیز گفته می‌شود.
اما بیشترین میزان طلاق عاطفی در سال‌های اول ازدواج رخ می‌دهد، وقتی کم‌کم بچه‌ها به جمع خانواده اضافه می‌شوند و زوج سرگرمی بیشتری نسبت به قبل دارند. این مسئله کمتر احتمال دارد ولی با بزرگتر شدن بچه‌ها باز هم احتمال طلاق عاطفی پررنگ می‌شود.
در یک زندگی زناشویی زوج‌ها در طول مسیر هدف‌هایی دارند و وقتی این هدف‌ها به حداقل می‌رسد می‌توان انتظار طلاق عاطفی را داشت.
در این خانواده‌ها افراد نسبت به خانه خود حسی که باید داشته باشند را ندارند. همه افراد خانواده به هر نحوی می‌خواهند زمان کمتری را در خانه سپری کنند.
جو سرد، بی‌روح و سکوت خالی از شور و نشاط در خانه حاکم است و این جو همه را فراری می‌دهد. بچه‌ها در این خانه هیچ حس امنیت و آرامشی دریافت نمی‌کنند و بیشتر تمایل دارند وقت خود را بیرون از خانه و با دوستان خود بگذرانند؛
جامعه ناامن آماده پذیرش این افراد است و متاسفانه این بچه‌ها تمایل به استفاده از موادمخدر، ارتباط‌های ناسالم و نامشروع و انجام کارهای خلاف و غیرعرف نشان می‌دهند و هم به خود و هم به جامعه آسیب وارد می‌کنند.
برخی نیز دچار افسردگی و در خود فرورفتن می‌شوند و مسلما چنین بچه‌هایی برای آینده خود و تشکیل یک زندگی جدید هیچ الگوی مناسبی پیش‌رو نداشته و شاید آن‌ها نیز در آینده دچار مشکل پدر و مادرهای خود شوند.
مادر همواره از دوری فرزندش نگران است و این که در صورت جدا شدن ممکن است فرزندش را از او بگیرند یا فرزندش آسیب می بیند، بنابراین به دلیل فرهنگ جامعه یا حتی فشار خانواده نمی تواند طلاق بگیرد.
در چنین خانواده ای زوجین مجبورند بدون این که تفاهمی داشته باشند زیر یک سقف زندگی کنند. بنابراین اختلافات بین زوجین به تدریج باعث دوری و سرخوردگی آن ها شده و طلاق عاطفی پیش می آید بسیاری از مواد طلاق عاطفی منجر به طلاق قانونی می شود.
از مهم ترین راهکارها برای درمان مشکل طلاق عاطفی میان طرفین، مراجعه به مشاوره و طی کردن جلساتی برای معالجه فردی برای درمان روحی و روانی و جلساتی برای معالجه دو نفره با حضور طرفین برای ترمیم روابط بین آن ها است.
راه حل دیگر پایین آوردن توقعاتی است که زوجین از یکدیگر دارند، آن ها باید به یکدیگر بفهمانند که در هر شرایطی خود فرد برای او مهم تر از توقعات طرفین است همین به طرف مقابل احساس آرامش و اطمینان می بخشد.
در حالی که توقعات بالای زوجین از یکدیگر جدا می کند و باعث سوء تفاهماتی غیر واقعی میان آن ها می شود باید اوضاع را به گونه ای تغییر دهید که دو طرف احساس کنند می توانند به یکدیگر تکیه کنند.
طلاق عاطفی باعث می شود میزان اعتماد افراد به یکدیگر کم شده و نسبت به یکدیگر دچار سوء تفاهم شوند افراد خانواده مدام دچار اشتباه شده و به دلیل نداشتن تکیه گاه جدی در زندگی احساس یاس و سرخوردگی می کنند و با انواع بیماری های روانی و روحی دچار می شوند.
از یک سو زنانی قرار دارند که در این زندگی صاحب فرزند بوده و فاقد پشتوانه و حمایت مادی و معنوی هستند و امکان تامین معاش خود را ندارند.
بنابراین ناچارند با وضعیت موجود سازگاری کنند و به رغم بی مهری و بی توجهی شوهر به سقف مشترک زناشویی در کنار فرزندان تن دهند و از سوی دیگر مردانی هستند که استطاعت پرداخت مهریه را ندارند.
بنابراین تحمل شرایط موجود را ترجیح می دهند اما غافل این که هر یک برای پر کردن خلا های عاطفی خود، فرد دیگری را جایگزین کرده اند.
در طلاق عاطفی زوجین هیچ گونه حس، نشاط و درک متقابلی ندارد و در واقع به اجبار زیر یک سقف زندگی می کنند ممکن است خانمی به دلیل فشار اقتصادی و این که شغل و درآمدی ندارد مجبور است با همسرش زندگی کند.
طلاق عاطفی معمولاً از شکایت و گله گذاری زوج ها نسبت به هم شروع می شود، انتظاراتی که به زبان آورده می شود ولی تحقق نمی یابد.
در واقع طرفین این رابطه به نیازها و خواسته های دیگری اهمیت نمی دهند طوری که انگار زن و شوهر یکدیگر را می بینند ولی صدای هم را نمی شوند و به وجود یکدیگر تنها عادت کرده اند. مانند کتابی که بارها آن را خوانده اند و دیگر از خواندن آن لذت نمی برند. این مرحله آغازین شروع طلاق عاطفی است.
در مرحله بعد نزاع و دعوا میان دو طرف رخ می دهد و انتظاراتی که قبلاً به آرامی مطرح می شد حالا با فریاد و داد و بیداد بیان می شود و آرامش و عشق ابتدای رابطه جای خود را به خشم می دهد.
فردی که دچار طلاق عاطفی شده است به خود و سلامت فردی و اجتماعی خود بی توجه می شود و حتی به سلامت دیگر افراد خانواده نیز اهمیت کمتری می دهد وظایف خود را به درستی انجام نمی دهد و مسئولیت های خود را در مقابل دیگر افراد خانواده به سردی و بی هیچ میل و رغبتی انجام می دهد.
روابطی که با گذشت زمان و گذر از این پروسه منجر به متفاوت شدن خواسته ها، نگرش ها و نیازهای زن و مرد و متعاقب آن دور شدن آن ها از هم شده است که در چنین شرایطی تنها وجود انگیزه ای خاص می تواند دو نفر را به زندگی در کنار هم وادار کند که معمولاً این انگیزه نیز وجود فرزندان و یا در کشور ما مسائل خاص اجتماعی است.
مسائلی که منجر به تحمل زندگی و ادامه آن می شود در حالی که این گونه زندگی هر لحظه آماده رخدادی جدید خواهد بود.
بسمه تعالی
مشخصات شاکی/ شکات: نام و نام خانوادگی، فرزند، آدرس
مشخصات متشکی عنه/ متشاکی/ متشکی عنهم: نام و نام خانوادگی، فرزند، آدرس
موضوع: تخریب اموال منقول
مکان و تاریخ دقیق وقوع جرم شامل روز و ساعت
متن شکوایه به عنوان مثال:
ریاست محترم دادسرای عمومی و انقلاب
با سلام
به استحضار دادگاه محترم می‌رساند، متشکی عنهم در تاریخ ۱۳۹۹٫۱۱٫۴ عامدا و با آگاهی کامل اقدام به تخریب دیوار مشترک منزل اینجانب و متشکی عنهم کرده است و موجب وارد شدن خسارت به دیوار داخلی منزل بنده شده است.
لذا طبق قانون ۶۷۷ قانون مجازات اسلامی تقاضای رسیدگی و تعقیب نامبرده را از محضر دادگاه خواستارم.
نام و نام خانوادگی
امضا
تذکرات لازم از جمله مبلغ ذکر مبلغ خسارت وارد شده و تقاضای جبران آن
ذکر ادله و شهود
شکواییه به طرح دعوا درباره موضاعات کیفری گفته می‌شود.
بعد از این که در دادگاه حقوقی طرف زیان‌دیده و شخص متخلف از قانون مشخص شدند، طرف زیان‌دیده می‌تواند علیه طرف متخلف شکواییه ارائه دهد و از دادگاه مربوطه، رسیدگی به تخلف همسایه را درخواست کند.
طرف زیان‌دیده از تخریب دیوار مشترک (درصورتی که مخرب حکم قانونی از مراجع قضایی یا مجوز شهرداری نداشته باشد)، با مراجعه با دادگاه کیفری علیه متخلف شکواییه تنظیم می‌کند.
قاضی دادگاه بعد از بررسی ادله و اقرار طرفین و شهادت شهود، مجازات تخریب دیوار مشترک را بر طبق قانون تعیین می‌کند.
در قانون مجازات اسلامی برای مجازات تخریب دیوار مشترک قانون مشخصی مشخص نشده است، اما در جای دیگری از قانون، ماده‌هایی برای تخریب اموال وضع کرده است.
از آن‌جایی که دیوار مشترک نیز جزو اموال طرفین است، در صورت تخریب دیوار مشترک بین دو همسایه از سوی یک از طرفین، می‌توان حکم مساله را به حکم تخریب اموال تعمیم داد.
درباره تخریب اموال درماده ۶۷۷ قانون مجازات اسلامی آمده است که فرد خاطی علاوه بر جبران خسارت به زیان‌دیده به حبس از شش ماه تا سه سال نیز محکوم می‌شود، به شرطی که محرز شود تخریب دیوار مشترک آگاهانه و به نیت صدمه به دیگری بوده است.
البته قانون در مورد معیار و میزان دقیق صدمه سکوت کرده است و در مورد تعیین میزان تخریب، قاضی باید طبق عرف حاکم بر جامعه حکم دهد.
