در زمان هخامنشیان به داوری و احقاق حق اهمیت داده میشد، چنانچه به نقل از هرودت مورخ نامی آورده شده است:
«بیش از هر چیز دادگستری مورد توجه ایرانیان بوده است . چنانچه مردی بسیار بزرگ و باهوش که دیوکیس نام داشت میان قوم ماد قد برافراشت.مادها او را در دهکده خود به عنوان قاضی برگزیدند. ساکنان دهکده های دیگر نیز به سوی او شتافتند و دعاوی خود را به داوری او واگذار نمودند.روزی رسید که مردم به هیچکس جز او برای مرافعات خود رو نمی آوردند. سرانجام در یک انجمن همگانی به پادشاهی انتخاب شد.»
و او کسی نبود جزکوروش بنیادگذار سلسله هخامنشی.
با گذشت زمان و وجود اهمیت دار بودن دادگستری در ایران ،به مرور دادگستری منسجم تر و منظم تر و شکیل تر از گذشته می شد.از شیوه دادرسی بگزیم . کوروش شاه دستور داد برای بنای ساختمان دادگاه ،پله های زیادی بسازند که از قد آدمی بلند تر باشد. دلیل این دستور این بود:
«قانون بلند تر از همه است ، و فرد از پایین به بلندی ساختمان نگاه کند خود را دربرابر قانون کوچک بینید وقتی ازاین پله ها بالا بیاید غرور و خود بزرگ بینی اش را از دست بدهد»
از این رو این شیوه خردمندانه تا به امروز در تمامی معماری های جهان در ساخت دادگستری ها انجام میگیرد « قانون_بالاتر_از_همه_است» و فرم پله ها هم به یک شکل می باشد/حقوق ثبت.