1)جرم همواره رفتار خارجی انسان است و گاهی بصورت فعل و گاهی بصورت ترک فعل تحقق می یابد. بنابراین اولأ: نیل به ارتکاب جرم و تصمیم در آن ، جرم تلقی نمی شود. ثانیآ: جرمِ داشتن عقیده وجود ندارد. انتشار عقیده در مواردی جرم است اصل 23 ق م ا مقررمی دارد: تفتیش عقاید ممنوع است و هیچکس را نمی توان به صرف داشتن عقیده ای مورد تعرض و مواٌخذه قرار داد.

2)برای اینکه عملی جرم شناخته شود باید ممنوعیت عملی همراه با ضمانت اجرای کیفری (مجازات یا اقدامات تامینی وتربیتی) باشد.

3)ارتکاب عمل ممنوع که قانونگدار برای آن مجازات تعیین نموده در صورتی جرم است که مرتکب بدون مجوز قانونی و بر خلاف حق اقدام کرده باشد. لذا ارتکاب عملی که قانونآ ممنوع و قابل مجازات است در مقام استفاده از حق (دفاع از مشروع ) یا اجرای مقررات قانونی مثلا امر مشروع آمر قانونی جرم تلقی نمی شود.

عناصر تشکیل دهنده جـرم :

1)عنصر قانونـی

2)عنصر مـادی

3)عنصر معنـوی

مبحث اول:

عنصر قانونــی :

تا زمانی که عملی توسط قوانین حاکم بر جامعه جرم تشخیص داده نشده و عامل آن قابل مجازات نباشد اشخاص در انجام آن عمل آزادند.