• نظر به اینکه بزه رابطه نامشروع با وجود حداقل یک زن و یک مرد نامحرم محقق می‌شود، لذا محکوم کردن فرد بدون اینکه طرف رابطه نامشروع مشخص باشد وجاهت قانونی ندارد. ۲- برگزاری جشن تولد به‌ صورت مختلط، مصداق بزه دایر کردن مرکز فساد و فحشا نیست. ۳- چنانچه تنها دلیل دادگاه برای اثبات جرم شرب خمر شهادت شهود باشد، شهادت دو مرد عادل ضرورت دارد.
  • تست الکل سنج به دلیل احتمال بروز خطا و اشتباه در نتیجه، نمی تواند بزه شرب خمر را اثبات کند.
  • ادعای عدم اطلاع از مسکر بودن نوشیدنی مانع از تحقق بزه شرب خمر است.
  • ادعای جهل به موضوع و پایین بودن درصد تست الکل موجب شبهه در تحقق بزه شرب خمر است.
  • نتیجه آزمایش الکل ‌سنج تنفسی و اظهارنظرپزشکی قانونی مبنی بر وجود الکل در خون، مصداق دلیل شرعی برای اثبات بزه شرب خمر نیست.
  • ۱- توبه متهم قبل از اثبات جرم، اقرار ضمنی به شرب خمر تلقی و موجب محکومیت به حد است. ۲- در مواردی که احراز توبه و ندامت متهم مستند به علم قاضی است، دادگاه موظف است قرائن و امارات مستند علم خود را به طور صریح در حکم قید کند.
  • اقدام به رانندگی در حالت مستی علاوه بر حد شرب خمر می‌تواند موجب محرومیت از رانندگی به عنوان مجازات تکمیلی نیز شود.
    خریداری، حمل و نگه‌داری مشروب الکلی به عنوان مقدمه ارتکاب شرب خمر مجازات مستقل ندارد.
  • شرکت بیمه در صورتی می‌تواند به قائم‌ مقامی زیاندیده به شخصی که با رانندگی در حال مستی موجب خسارت شده است مراجعه نماید که رانندگی در حال مستی موثر در وقوع حادثه باشد و صرف رانندگی در حال مستی موجبی برای مراجعه شرکت بیمه به قائم مقامی زیان دیده به شخص وارد کننده خسارت نیست. چنانچه دلیل حادثه تقصیر دیگری باشد، موردی برای مراجعه بیمه گر به راننده ای که شرب خمر کرده نیست.
  • چنانچه شخصی ایرانی در خارج از ایران مرتکب جرم شرب خمر شود، با توجه به اصل سرزمینی بودن قوانین جزایی و با توجه به اینکه این عمل مخالف تمامیت و امنیت کشور تلقی نمی‌شود، قابل تعقیب و مجازات نیست.