ایجاد هر رابطه ی حقوقی برای هریک از طرفین منجر به به وجود آمدن حقوق و تعهدات در برابر طرف مقابل می باشد. قرارداد ودیعه نیز از این قاعده مستثنی نمی باشد.
- مطابق با ماده ی ۶۱۲ قانون مدنی، اصلی ترین تعهد امین در برابر مالک، تعهد به حفظ و نگه داری مال مورد ودیعه و امانت می باشد. و اگر مالک دستور یا تدبیری برای حفظ مال مقرر نموده است، امین باید مطابق با آن رفتار نماید.
حال اگر مال مورد ودیعه و به امانت سپرده شده، تلف بشود یا خسارتی به مال وارد بشود اصولا امین مسئول نمی باشد، مگر اینکه ثابت شود که امین در حفظ مال کوتاهی یا مرتکب تقصیری شده است که در این صورت مسئول جبران خسارت می باشد.
- تعهد دیگر امین در برابر مالک تعهد به بازگرداندن مال به مالک می باشد. پس اگر مالک هر موقع مال را از امین مطالبه نماید و امین از از تحویل آن خود داری نماید، امین غاصب محسوب می شود و اگر مال در این مدت تلف یا خساراتی به آن وارد شود، امین مسئول می باشد حتی اگر مال بدون تقصیر و کوتاهی امین تلف یا به آن خسارتی وارد شده باشد.
- همچنین امین می بایست مال را به خود مالک، قائم مقام او، یا کسی که قانونا از طرف مالک اجازه تحویل مال را دارد (برای مثل وکیل او) تسلیم نماید.
اما همانطور که بیان شد؛ هر رابطه ی حقوقی برای هر دو طرف تعهداتی را به وجود خواهد آورد بنابراین مالک نیز در برابر امین مسئولیت و تعهداتی را دارد.
مطابق با مواد ۶۳۳ و ۶۳۴ قانون مدنی؛ مالک می بایست مخارجی که امین برای حفظ مال و مخارجی را که برای تسلیم مال به او متحمل شده را پرداخت نماید.
