سرقت حدی سرقتی است که تمام شرایط زیر را دارد.
شیء مسروقه شرعا مالیت داشته باشد (مثلا سرقت مواد مخدر چون مواد در شرع، مال محسوب نمی شود سرقتش هم حدی نیست اصلا سرقت نیست).
مال مسروق در حرز باشد. حرز یعنی چه؟ حرز مکانی است که مال عرفا در آن از دستبرد در امان است. ملاک تشخیص حرز، عرفی است. یعنی مردم عاقل آن مکان را مناسب نگهداری آن مال می دانند هرچند ممکن است آن مکان خیلی درجه امنیتش بالا باشد مثلا نگهداری لباس در گاوصندوق که گاو صندوق حرز است زیرا لباس آن جا در امنیت است.
سارق هتک حرز کند.
شخص سارق مال را از حرز خارج کند.
هتک حرز و سرقت هر دو باهم مخفیانه باشد (مثلا اگر شخص با ماشین به دیوار بزند و آن را بشکند و از آن مالی بردارد؛ سرقت حدی نیست زیرا هتک حرز مخفیانه نیست ) (منظور از مخفیانه بودن این نیست که سرقت حتما در شب باشد).
سارق پدر یا جد پدری صاحب مال نباشد. برعکس این قضیه صادق نیست و اگر فرزند مال پدر را بدزدد؛ سرقت حدی است.
ارزش مال دزدیده شده در لحظه اخراج از حرز معادل چهار و نیم نخود طلای مسکوک باشد.
مال نباید از اموال دولتی عمومی وقف عام یا وقف بر جهات عامه باشد.
سرقت در زمان قحطی نباشد.
صاحب مال از سارق نزد مراجع قضایی شکایت کند.
صاحب مال قبل از اثبات سرقت سارق را نبخشد.
مال مسروق قبل از اثبات سرقت تحت ید مالک قرار نگیرد (مثلا اگر سارق قبل اینکه سرقت حدی اثبات شود مال را به دست مالک بدهد حدی نیست) (مال حتما باید تحت ید مالک قرار بگیرد یعنی به دست او برسد مثلا اگر سارق مال را دوباره به حرز برگرداند نه به دست مالک سرقت حدی است.)
مال مسروق قبل از اثبات جرم به ملکیت سارق در نیاید. (مثلا سارقی که مال را از پدرش دزدیده و قبل اثبات جرم پدرش فوت کند و مال به ارث سارق برسد سرقت نیست).
مال مسروق از اموال سرقت شده یا مغضوب نباشد.
