در حقوق ایران، انکار یا Denial به عنوان یک ادعای مخالف یک واقعیت حقوقی یا واقعیت واجب مطرح می‌شود. به عبارت دیگر زمانی که یک شخص یا نهادی تصریح می‌کند که یک ادعا یا واقعیت قانونی یا حقیقی وجود ندارد یا به آن اعتراض دارد؛ آن موضوع را انکار کرده است. توجه داشته باشید هنگامی که یک فرد یا شخصیت حقوقی وجود یک توافق را انکار کند، چنین اقدامی از جانب او می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر جریان پرونده و حکم دادگاه داشته باشد.