قرار بازداشت موقت شدیدترین قرار تامینی است که ممکن است از سوی بازپرس صادر شود و از آن جایی که مغایر با اصل برائت است، الاخص طبق قانون آیین دادرسی کیفری جدید، موارد صدور آن نیز بایستی محدود باشد.
1) اولین تغییر در قانون جدید آن است که صدور قرار بازداشت موقت اجباری به طور کلی حذف شده و بازپرس در هیچ موردی ملزم به صدور قرار بازداشت موقت نیست.
2) از طرف دیگر قرار های جایگزین قرار بازداشت موقت گسترش یافته که در ماده 217 ان قانون نامبرده شده است از جمله التزام به حضور با قول شرف،التزام به حضور با تعیین وجه التزام،التزام به عدم خروج از حوزه قضایی با قول شرف یا با تعیین وجه التزام و..
البته بازپرس میتواند طبق ماده 247 در کنار قرارهای فوق الذکر قرار نظارت قضایی مثل منع رانندگی با وسیله نقلیه،ممنوعیت خروج و..را نیز صادر نماید.
