ریاست محترم شعبه ...... دادگاه عمومی .......
باسلام و دعای خیر ،، احتراما درخصوص کلاسه پرونده .......به استحضار می رساند :نظر به اینکه از موارد اعلامی از سوی دفتر دادگاه رفع نقض به عمل آمده است و درحال حاضر پرونده تکمیل می باشد لذا تقاضای صدور دستور تعیین وقت رسیدگی دارم .
اصولاً و در قریب به اتفاق موارد رسیدگی به اعتراض به قرار منع تعقیب به صرف توجه به پرونده انجام می شود و نیاز به تشکیل جلسه حضوری نیست ولی شاکی یا متهم می تواند در زمان مناسبی به قاضی رسیدگی کننده به منع تعقیب مراجعه نموده و در جهت روشن نمودن ذهن قاضی به نفع خود تلاش نماید (به عنوان یک اقدام غیر رسمی چون در قانون چنین حقی وجود ندارد).
مدت زمان رسیدگی به اعتراض نسبت به قرار منع تعقیب قابل پیش بینی نیست ولی اصولا زمان طولانی در پیش نخواهد بود و در یک محدوده زمانی بین یک تا پنج ماه (حدوداً) طول خواهد کشید.
مهلت اعتراض به قرار منع تعقیب بیست روز پس از ابلاغ قرار است و فقط از طرف شاکی قابل اعتراض است.چون این قرار به نفع متهم صادر شده در هیچ فرضی متصور نیست که متهم بتواند نسبت به این قرار اعتراض نماید.
دادگاه صالح برای رسیدگی به اعتراض به قرار منع تعقیب حسب مورد دادگاه کیفری دو، دادگاه کیفری یک و دیوان عالی کشور است.
بله. قابلیت و امکان اعتراض به منع تعقیب ارتباطی با نوع جرم و اتهام ندارد و در تمام دعاوی و موضوعات می توان به قرار منع تعقیب اعتراض کرد فقط اینکه ضرورت دارد حتما جرم شاکی خصوصی داشته باشد.در جرایم دارای جنبه عمومی صرف دادستان و مدعی العموم به قرار منع تعقیب اعتراض نمی کنند.
قرار منع تعقیب مخصوص موردی است که مرجع تحقیق و تعقیب دلایل توجه اتهام را کافی نمی داند و یا اتهام را متوجه متهم تشخیص نمی دهد اما قرار موقوفی تعقیب خاص مواردی است که صرفنظر از توجه یا عدم توجه اتهام به دلایل قانونی از جمله : تغییر قانون یا فوت متهم و یا رضایت شاکی در جرایم قابل گذشت، امکان و قابلیت رسیدگی منتفی می شود.
بعد از صدور قرار منع تعقیب از مرجع تحقیق ظرف 10 روز می توان به قرار صادره اعتراض نمود.اعتراض در دادگاه کیفری دو مورد بررسی قرار می گیرد. نکته : در صورتی که جرم از جمله جرایمی باشد که در صلاحیت رسیدگی بدوی دادگاه کیفری یک باشد مرجع اعتراض به قرار دیوان عالی کشور است. نکته: در صورتی که رسیدگی به اتهام و تحقیقات مقدماتی در صلاحیت دادگاه کیفری دو باشد مرجع رسیدگی به اعتراض دادگاه کیفری یک است.
برای طرح شکایت از ورود به عنف باید حتما اقدام به مراجعه به دفاتر خدمات قضایی کرد. در آنجا شما می‌توانید با ثبت شکواییه خود اقدام به طرح شکایت کنید تا دادسرا بتواند به درستی به این جرم رسیدگی کند.
نحوه اثبات وقوع چنین جرمی همانند سایر جرایم تعزیری است. یعنی می‌توان با اقرار مرتکب و یا شهادت شاهدان آن را اثبات کرد.
مجازات جرم ورود به عنف ساده، از سه ماه تا یک سال و شش ماه حبس و مجازات جرم ورود به عنف مشدد، شش ماه تا سه سال حبس است.
هر کس بدون اجازه و با عمد و با اعمال خشونت وارد به منزل دیگری گردد، مرتکب این جرم شده است.
جرم ورود به عنف جرمی قابل گذشت است و در صورت گذشت شاکی، تعقیب و مجازات متهم متوقف خواهد شد.
بر اساس ماده ۱۰۶ قانون مجازات اسلامی، در جرایم تعزیری قابل گذشت هرگاه متضرر از جرم در مدت یک سال از تاریخ اطلاع از وقوع جرم، شکایت نکند، حق شکایت کیفری او ساقط میشود. مگر این که تحت سلطه متهم بوده یا به دلیلی خارج از اختیار، قادر به شکایت نباشد که در این صورت مهلت مزبور از تاریخ رفع مانع محاسبه میشود. هرگاه متضرر از جرم قبل از انقضای مدت مذکور فوت کند و دلیلی بر صرف نظر وی از طرح شکایت نباشد، هر یک از ورثه وی در مهلت شش ماه از تاریخ وفات حق شکایت دارد. پس در صورت وقوع این جرم تنها یک سال برای انجام شکایت مهلت خواهید داشت.
اگر ورود به عنف همراه با سلاح سرد باشد، یکی از مواردی است که سبب میشود که این جرم، جرمی مشدد شده و مجازات سنگین‌تری در پی داشته باشد. در این صورت مجازات چنین عملی حبس از شش ماه تا سه سال خواهد بود.
برای طرح شکایت از ورود به عنف باید حتما اقدام به مراجعه به دفاتر خدمات قضایی کرد. در آنجا شما می‌توانید با ثبت شکواییه خود اقدام به طرح شکایت کنید. در این زمینه باید اطلاعات محل وقوع جرم و حتی المقدور هویت متهم را بیان کنید تا دادسرا بتواند به درستی به این جرم رسیدگی کند. بهتر است اگر شاهد و یا فیلمی در این زمینه دارید در شکواییه به آن اشاره کنید و در دادسرا آنها را ارائه دهید. دادسرا پس از دریافت شکایت شما اقدام به انجام تحقیقات کرده و در صورت احراز وقوع جرم، پس از شناسایی متهم اقدام به ارسال پرونده به دادگاه خواهد کرد.
تخریب اموال می‌تواند یکی از شرایطی باشد که سبب تحقق جرم ورود به عنف میشود. البته باید توجه داشت که تخریب اموال خود جرم مستقلی است که جداگانه مورد بررسی قرار گرفته و مجازات خاص خود را خواهد داشت. در مواد ۶۷۵ تا ۶۸۹ قانون مجازات اسلامی به این جرم پرداخته شده است. هر کسی اموال منقول یا غیرمنقول که متعلق به شخصی دیگر است را تخریب کند یا از کار بیاندازد، به حبس شش ماه تا سه سال محکوم می شود.
شاکی ……….. فرزند ………. به آدرس …………….
مشتکی‌عنه/ متشاکی/ مشتکی‌عنهم ………………… فرزند/ فرزندان ……… به آدرس ……………………….
موضوع: ورود به عنف به منزل و تخریب
ریاست محترم دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان …………….
با سلام
احتراماً به استحضار عالی می‌رساند؛ مشتکی‌عنه روز گذشته به بهانه‌های واهی به اینجانب حمله نموده و بنده برای فرار از چنگال نامبرده وارد منزل خود شده‌ام که مشارالیه نیز با تخریب درب منزل به عنف وارد منزل اینجانب گردیده است که با اقدام همسایه‌ها مشتکی‌عنه دستگیر شده است؛ لذا مستنداً به مواد ۶۷۷ و ۶۹۴ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده) تقاضای رسیدگی و تعیین کیفر برای مشتکی‌عنه از محضر عالی مستدعی می‌باشد.
با توجه به ماده ۱۰۴ قانون مجازات اسلامی، جرم ورود به عنف جرمی قابل گذشت است. معنی این حرف این است که در صورت گذشت شاکی تعقیب و مجازات متهم متوقف خواهد شد و این امر مختص به جرایم قابل گذشت بوده و در جرایم غیرقابل گذشت جاری نیست. پس با گذشت و رضایت شاکی در جرم ورود به عنف، اگر متهم توسط دادسرا تعقیب شده باشد، تعقیب متوقف شده و یا اگر محکوم شده باشد، اجرای حکم متوقف خواهد شد.
اگر کسی مرتکب چنین عملی شده باشد و مدارکی علیه او در مورد ورودش به منزل دیگری مانند تصاویر دوربین مداربسته وجود داشته باشد، تنها راه دفاع و تبرئه نسبت به این جرم آن است که عدم سو‌ءنیت خود را اثبات کند. یعنی باید اثبات کند که صرفا به دلیل کمک به دیگری و یا نجات دادن جان انسان بی گناه و یا جلوگیری از خطری که سبب آسیب به دیگران می‌شده اقدام به چنین عملی کرده است. البته اثبات این امر مستلزم تلاش فراوانی است که حتما باید با مشورت وکیلی که در امور کیفری متبحر است انجام بگیرد.
