وظایف و مسئولیت های حق العمل کار

1. اطلاع رسانی کامل به آمر: اصل بر این است حق العمل کار حتی اگر بر اساس قرارداد شخصا حق خرید یا فروش را دارد، حتما بایستی قبل از انجام معامله گزارش اقدامات خود را از هر طریق ممکن به اطلاع آمر برساند. در غیر این صورت از جایگاه حق العمل کاری خارج محسوب شده و آمر به عنوان طرف معامله با او رفتار می نماید؛
2. انجام دستورات آمر: حق العملکار مسئول پرداخت تمام خسارات ناشی از تقصیراتی است که علیه وی در خصوص عدم رعایت دستورات آمر به اثبات برسد؛
3. حفظ امانت: اصل بر این است که کالاهایی که برای فروش به حق العملکار سپرده می شوند معیوب نمی باشند، لیکن تکلیف حق العملکار صرفا بررسی عیوب ظاهری است نه عیوب مخفی و پنهان، لذا حق العمل کار قبل از فروش کالا بایستی بررسی های لازم جهت یافتن عیوب ظاهری را انجام دهد؛
4. حق العمل کار مکلف است چنانچه کالایی که برای فروش به وی داده شده دارای عیوب ظاهری است، بلافاصله آمر را در جریان قرار دهد و هر اقدام منطقی و صحیحی که در این زمینه لازم است را انجام دهد. در غیر این صورت ضامن و مسئول خسارات ناشی از این غفلت است؛
5. اگر حق العمل کار کالا را به قیمتی کمتر از آنچه که آمر تعیین کرده خریداری یا به قیمتی بیشتر از آنچه آمر تعیین کرده بهرفروش برساند، مبلغ اضافی را باید به حساب آمر واریز نماید، مگر آنکه خلاف این وضعیت شرط شده باشد؛
6. انجام تمام کار های ارادی و پیگیری های مربوطه به عهده حق العمل کار است؛
7. اخذ تضامین لازم در قراردادهایی که حق العمل کار با اشخاص ثالث منعقد می نماید و هم چنین آزاد سازی این تضامین از وضایف خود او می باشدغ
8. حق العملکار حق واگذاری تمام یا قسمتی از کار را به هر شخص حقیقی یا حقوقی بدون موافقت کتبی آمر ندارد.

انواع قرارداد حق العمل کاری

الف. حق العمل کاری فروش؛

ب. حق العمل کاری خرید؛

ج حق العمل کار حمل و نقل؛

د. کارگزار گمرکی.

شرایط لازم برای انجام حق العمل کاری

قانون تجارت شرط خاصی برای انجام کار حق العمل کاری در نظر نگرفته است؛ بنابراین هر شخصی که به فعالیت های تجاری تمایل و در این زمینه مهارت داشته باشد می تواند به انجام حق العمل کاری بپردازد. همچنین برای انجام حق العمل کاری  نیاز به دریافت مجوز یا پروانه فعالیت نیست.

دلایل استفاده از حق العمل کاری

الف. بسیاری از افراد ممکن است  زمان، روابط و تخصص کافی برای پیدا کردن طرف های معامله و عقد قراردادهای مناسب را نداشته باشند و به همین دلیل از خدمات حق العمل کارها و تخصص آنها در انعقاد معاملات و پیدا کردن طرف های معامله استفاده می کنند.

ب.حق العمل کاری، انعقاد قراردادها و انجام معاملات را برای تاجر در مکان های دور فراهم می سازد بدون آنکه نیازی به حضور وی یا صرف وقت و هزینه فراوان داشته باشد؛

ج. تمایل به فاش نشدن نام طرف واقعی معامله نیز از دیگر دلایل رایج استفاده از حق العمل کارهاست.

حق کسب و پیشه یا تجارت چیست؟

حق کسب و پیشه یا تجارت به این معنی است که مالک نمی‌تواند پس از پایان یافتن مدت قرارداد مستاجر را مجبور به تخلیه مکان تجاری کند، بلکه قرارداد به صورت خودکار تمدید می‌شود.

در واقع مستاجر تا هر زمان که بخواهد می‌تواند ملک را در اجاره خود نگه دارد و اگر مالک به یکی از سه دلیل زیر بخواهد قرارداد را به اتمام برساند، باید مبلغی تحت عنوان حق کسب و پیشه یا تجارت به مستاجر بپردازد.

این مبلغ در واقع ارزش اعتبار و شهرتی است که مستاجر طی مدت قرارداد برای محل تحت اجاره‌ی خود کسب کرده است. اما سه دلیلی که مالک به موجب آن‌ها می‌تواند به قرارداد خاتمه دهد به این شرح است:

• اگر مالک بخواهد ملک را تخریب یا بازسازی کند.
• اگر مالک بخواهد از آن ملک برای سکونت خودش یا خویشاوندان نزدیکش استفاده کند.
• اگر مالک برای شغل خود به آن ملک نیاز داشته باشد.

نکته مهمی که در قانون سال ۵۶ وجود داشت آن است که برای ایجاد «حق کسب و پیشه یا مهارت» نیاز نبود در قرارداد چنین حقی درج شود؛ بلکه به محض اینکه قرارداد اجاره منعقد می‌شد، به صورت خودکار چنین حقی برای مستاجر لحاظ می‌شد.

آیا می‌توان در مواد و مفاد قرارداد حق العمل کاری خرید زمین،تغییری ایجاد کرد؟

• شما می‌توانید پس از ایجاد قرارداد خود در آن هر تغییری که مدنظر طرفین باشد را انجام دهید.
• باید توجه کنید که قرارداد مذکور توسط وکلای حرفه‌ای خود تهیه و تنظیم کرده و در صورت تغییر، در متن اصلی قرارداد، تمامی مسئولیت آن به عهده شما می‌باشد.

حق العمل کاری چه تفاوتی با دلالی دارد؟

حق العمل کار برخلاف دلال به نام خود و به حساب آمر معامله می‌کند در صورتی که دلال هیچ نقشی در انعقاد معامله ندارد و صرفا واسطه‌ای برای تحقق معامله از جانب طرفین معامله است. ماهیت حقوقی دلالی، عقد وکالت است، در صورتی که ماهیت حق العمل کاری منطبق با عقد وکالت نیست بلکه حق العمل کار خود در برابر ثالث مسئول تعهدات قراردادی است در حالی که در دلالی، با توجه به اینکه خود طرفین معامله، عقد را منعقد می‌کنند ، هیچ مسئولیتی را از این جهت بر عهده ندارد.

طبق ماده‌ی ۳۵۷ قانون تجارت :

حق العمل کار کیست؟

حق العمل کار کسی است که به نام خود ولی به حساب دیگری ( آمر) معامله می‌کند و در برابر این عمل، حق‌الزحمه (حق العمل) دریافت می‌کند.

تفاوتهای رسید عادی با اسناد تجاری

1- رسید های عادی و فاکتور قابلیت نقل و انتقال نداشته لیکن اسناد تجاری مانند چک و سفته قابل نقل و انتقال می باشد.

به عبارتی چک در اختیار هر شخصی قرار گیرد نام برده می‌تواند ادعای طلب نماید و مبلغ آن را از صادرکننده مطالبه نماید لیکن رسید عادی صرفاً فی مابین طلبکار و بدهکار قابلیت استناد داشته به اشخاص ثالث نمی‌توانند وجه ان را مطالبه نماید .

این امر دارای استثنایی بوده مگر آنکه رسید به قائم مقامی به آنها منتقل شود مانند آنکه پدری فوت نماید و فرزندان متوفی به استناد قائم مقامی از پدر مرحومشان مبلغ مندرج در رسید را از بدهکار مطالبه نمایند .

2- یکی دیگر از ویژگی های متمایز کننده اسناد تجاری با رسیدهای عادی ، تامین خواسته می باشد همانطور که قبلاً نیز در مشاوره حقوقی چک و سفته بیان شد اسناد عادی در صورت پرداخت خسارت احتمالی می توانند از مزایای تامین خواسته و یا به عبارتی توقیف و دسترسی به اموال بدهکار از قطعیت حکم بهره‌مند شوند .

محاکم مطابق شرایط موجود درصدی از مبلغ خواسته را به عنوان خسارت احتمالی از مدعی وجود دین و خواهان پرونده دریافت می نمایند و سپس مجوز توقیف اموال بدهکار را قبل از قطعیت حکم صادر می کنند .

به این مجوز ، تامین خواسته گفته می‌شود و مطابق رویه درصد خسارت احتمالی معادل ۱۰ الی ۳۰ درصد از مبلغ خواسته به عنوان تعیین میشود لیکن باید توجه داشت این درصد بنا به تشخیص و نظر دادگاه رسیدگی کننده خواهد بود .

3- در خصوص رسید اصل بر عدم تضامن خواهد بود ولو آنکه زیر برگه رسید عادی امضاء متعلق به افراد دیگری نیز درج گردد مگر آنکه به صراحت قید شود به غیر مدیون اصلی شخص دیگری پرداخت وجه رسید عادی را تضمین نموده است .

اما در اسناد تجاری امضای ظهر سند به منزله ضمانت و متعهد اصلی و ضامن بصورت تضامنی مسئولیت پرداخت بدهی را دارند .

بهتر است شرکت سهامی خاص ثبت کنیم یا شرکت با مسئولیت محدود؟

انتخاب نوع شرکت تا حدود زیادی بستگی به تمایل و انتخاب سهامداران و شرکاء شرکت و همچنین بستگی به شرایط خود متقاضیان دارد. خودتان انتخاب نمایید که کدام نوع از شرکتها را ثبت نمایید.

مهمترین تکالیف پس از ثبت شرکت چیست؟

 پس از ثبت شرکت باید اقدام به پرداخت هزینه و دریافت روزنامه رسمی و روزنامه کثیرالانتشار کنید، هر سال اقدام به پلمپ دفاتر نمایید، کد اقتصادی دریافت کنید و همچنین هر سال اقدام به تکمیل و ارسال اظهارنامه مالیاتی نمایید. برای کسب اطلاعات مفید به منظور دوری از گرفتاری‎‌ها و مشکلات احتمالی، از مشاوره رایگان کارشناسان باتجربه ما بهره‌مند شوید.

نکات مهم ثبت شرکت سهامی خاص

1- سهام شرکت، قابل معامله در بازار بورس نیست ونقل وانتقال سهام شرکت سهامی خاص بر خلاف شرکت سهامی عام، مشروط به موافقت مدیران یا مجامع عمومی صاحبان سهام می‌باشد

۲- در شرکت سهامی خاص، مسئولیت هر یک از صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است

۳- تمام سرمایه شرکت سهامی خاص باید به وسیله خود موسسین تامین بشود و در شرکت سهامی خاص چه در هنگام تشکیل و ثبت شرکت و چه بعداً، پذیره نویسی سهام و تامین بخشی از سرمایه توسط مردم امکان پذیر نیست

۴- حداقل تعداد سهامداران لازم جهت ثبت شرکت سهامی خاص ۳ نفر هست و این تعداد در طول حیات شرکت هم نباید از این مقدار حداقلی کمتر بشود

۵- برای تشکیل و ثبت شرکت سهامی خاص نیاز به حضور حداقل ۲ نفر بازرس (یک نفر بازرس اصلی و نفر دیگر بازرس علی البدل) وجود دارد

 

سرمایه مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص

به موجب بخشی از ماده ۵ لایحه اصلاحی قانون تجارت، سرمایه شرکت سهامی خاص نباید در هنگام تاسیس کمتر از یک میلیون ریال باشد و به عبارت دیگر حداقل سرمایه مورد نیاز جهت تشکیل و ثبت شرکت سهامی خاص یکصد هزار تومان تعیین شده که در طول حیات شرکت هم نباید از این مبلغ کمتر بشود.

البته ذکر این توضیح ضروری است که زمان تصویب لایحه اصلاحی قانون تجارت مربوط می‌شود به تاریخ ۲۴/ ۱۲/ ۱۳۴۷ و حالا شما محاسبه بفرمایید که مبلغ یک میلیون ریال در سال ۱۳۴۷ چقدر ارزش داشت و در حال حاضر چقدر ارزش دارد؟!

این موضوع که حداقل مبلغ مورد نیاز برای ثبت شرکت بعد از چند دهه همچنان همان مبلغ باقی مانده، از معایب و ضعف‌های قانون تجارت محسوب می‌شود و درست است که اداره ثبت شرکتها همچنان با همین مبلغ شرکت را ثبت میکند ولی ممکن است که بعد از ثبت شرکت، سرمایه اندک آن برای شرکت و سهامداران مشکلاتی را بوجود بیاورد.

 

 

موارد الزامی تشکیل شرکت سهامی خاص

۱- اساسنامه شرکت که باید به امضا کلیه سهامداران برسد.

بر اساس ماده ۸ لایحه اصلاحی قانون تجارت، اساسنامه باید دارای موارد زیر باشد:

✔️ نام شرکت، موضوع شرکت به طور صریح و منجّز، مدت شرکت، مرکز اصلی شرکت و محل شعب شرکت اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد

✔️ مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد سرمایه به تفکیک، تعداد سهام بی نام و با نام و مبلغ اسمی آن‌ها

✔️ تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه و زمان مطالبه بقیه مبلغ تعهد شده هر سهم که این مدت به هر حال بیشتر از پنج سال نخواهد بود

✔️ نحوه انتقال سهام با نام و طریقه تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس

✔️ در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه، ذکر شرایط و ترتیب آن

✔️ شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه شرکت

✔️ زمان و ترتیب دعوت مجامع عمومی شامل: مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره آن‌ها، طریقه شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات مجامع عمومی

✔️ مقررات مربوط به مدیران شرکت شامل: ذکر نام و مشخصات و آدرس مدیران شرکت که حداقل ۲ نفر خواهند بود، شیوه انتخاب و مدت ماموریت مدیران، نحوه تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت، مستعفی، محجور، معزول و یا به جهات قانونی از فعالیت ممنوع می‌شوند، تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران، تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند

✔️ مقررات مربوط به بازرسین شرکت شامل: ذکر نام و مشخصات و آدرس بازرسین شرکت که حداقل دو بازرس که یکی اصلی و دیگری علی البدل خواهند بود، نحوه انتخاب و مدت ماموریت بازرسین

✔️ تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت، موعد تنظیم ترازنامه و رسیدگی به حساب سود و زیان و تسلیم صورت حسابهای شرکت به بازرسین و به مجمع عمومی سالانه

✔️ نحوه انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه امور شرکت پس از انحلال

 

۲- اظهارنامه‌ای مبنی بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی که نشان دهنده پرداخت قسمت نقدی سهام است که به هر حال نباید کمتر از ۳۵% کل سهام باشد. همچنین تادیه و تقویم سرمایه غیر نقدی و تفکیک آن در اظهارنامه و ذکر سهام ممتاز در صورتی که چنین سهامی وجود داشته باشد.

با توجه به ماده ۷ قانون تجارت، اظهارنامه شرکت سهامی باید حاوی تاریخ و امضای کلیه موسسین باشد و الباقی مندرجات آن به شرح زیر است:

الف) نام شرکت، مرکز اصلی شرکت، مدت شرکت، موضوع شرکت، هویت کامل و اقامتگاه موسسین

ب) مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد سرمایه به تفکیک

پ) تعهدات سهام با نام و بی نام و مبلغ اسمی سهام و در صورتی‌ که سهام ممتاز نیز مورد نظر باشد، باید تعداد و خصوصیات و امتیازات آن معین شود

ت) میزان تعهد هر یک از موسسین و مبلغی را که پرداخت کرده‌اند با تعیین شماره حساب و نام بانکی که وجوه پرداختی در آن واریز شده است

ث) در مورد آورده غیر نقد، تعیین اوصاف و مشخصات و ارزش آن به نحوی که امکان اطلاع از خصوصیات و کم و کیف آن بصورت کامل وجود داشته باشد.

۳- انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت که باید در صورت جلسه‌ای قید و به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد

۴- قبول سمت مدیریت و بازرسی

۵- ذکر نام روزنامه کثیرالانتشار جهت درج آگهی‌های شرکت

همانطور که گفتیم، برای تاسیس و ثبت شرکت سهامی خاص، تنظیم طرح اعلامیه پذیره نویسی ممکن نیست و قانون‌گذار تسلیم اظهارنامه به ضمیمه اسناد و مدارک فوق به اداره ثبت شرکتها را کافی دانسته است

در شرکت سهامی خاص همانند شرکت سهامی عام، آورده‌‌های غیر نقدی باید طبق نظر کارشناس رسمی دادگستری ارزیابی شود و نمی‌‌توان سرمایه غیر نقدی را به مبلغی بیشتر از ارزیابی کارشناس مذکور تقویم و اعلام کرد.

تشریفات ثبت شرکت سهامی خاص

اگر بخواهیم تفاوت‌های تشریفات تشکیل و مراحل ثبت شرکت سهامی خاص نسبت به شرکت سهامی عام را بطور خلاصه بیان کنیم باید عرض کنیم که:

اولاً: تشریفات پذیره نویسی وجود ندارد

ثانیاً: ورقه تعهد وجود ندارد

ثالثاً: تشکیل مجمع عمومی موسس لازم نیست، بلکه اختیاری است.

مراحل ثبت شرکت سهامی خاص با ۶ گام راحت و سریع

 

گام اول) مشاوره دقیق و رایگان

 

برای ثبت شرکت سهامی خاص قبل از هر اقدامی با کارشناسان و وکلای مجرب  رایگان داشته باشید.

 

گام دوم) انتخاب سهامداران و بازرسین

 

مهمترین گام ثبت هر شرکتی، انتخاب شرکاء و سهامداران آن است. سهامداران باید کمترین اختلاف نظر را داشته باشند، در غیر اینصورت عمر شرکت بسیار کوتاه خواهد بود

 

گام سوم) ورود اطلاعات در سامانه اداره ثبت شرکتها

 

ورود اطلاعات لازم در سامانه اداره ثبت شرکتها گام مهم بعدی است. برای این منظور باید اطلاعاتی مانند: آدرس، کدپستی، مشخصات سهامداران و بازرسین، اعضاء هیات مدیره و سمت آنها، میزان سرمایه ثبتی شرکت، درصد سهام سهامدارن، وضعیت حق امضاء شرکت و غیره را به درستی وارد کنید

 

گام چهارم) تایید نام شرکت

 

پس از آنکه اطلاعات مربوط به ثبت شرکت سهامی خاص را به نحوی صحیح در سایت اداره ثبت شرکتها وارد کنید، حدوداً بین یک الی دو روز کاری زمان لازم است تا نام شرکت شما بررسی و تایید شود

 

گام پنجم) افتتاح حساب بانکی بنام شرکت

 

برای ثبت شرکت سهامی خاص، افتتاح حساب بانکی و واریز حداقل ۳۵% از سرمایه شرکت به این حساب ضروری است. برای این منظور پس از آنکه نام شرکت تایید شد، باید به یکی از بانک‌ها (اعم از خصوصی و دولتی) مراجعه و بنام شرکت در شُرف تاسیس اقدام به افتتاح حساب کنید. با واریز مبلغ حداقل ۳۵% از سرمایه شرکت به این حساب، باید اصل فیش واریزی و همچنین تاییدیه بانک مبنی بر افتتاح حساب، همراه با سایر مدارک مربوطه، به اداره ثبت شرکتها ارسال شود

 

گام ششم) ارسال مدارک به اداره ثبت شرکتها و ثبت نهایی شرکت

 

آخرین گام مربوط به ثبت شرکت، ارسال مدارک لازم به اداره ثبت شرکتها از طریق پُست است. با این اقدام حدوداً ۵ الی ۷ روز زمان لازم است تا مدارک ارسالی و همچنین اطلاعاتی که در سایت اداره ثبت شرکتها وارد نموده‌اید، توسط کارشناسان اداره مورد بررسی و ارزیابی قرار بگیرد و در صورتیکه تمام مراحل ثبت شرکت را به نحو کاملاً صحیح انجام داده باشید، شرکت شما به ثبت میرسد و پس از آن باید به اداره مراجعه و مدارک خود را تحویل بگیرید. 

شرکت سهامی خاص چه زمانی تشکیل می‌شود؟

شرکت سهامی خاص بلافاصله پس از انجام دادن اقدامات زیر که توسط مجمع عمومی موسسین انجام می‌گیرد، تشکیل می‌شود:

۱- امضای اساسنامه

۲- تعهد سرمایه

۳- انتخاب مدیران و بازرسان

بنابراین با امضاء اساسنامه شرکت، تعهد تمامی سهام و پرداخت مبالغ نقدی لازم، انتخاب مدیران و بازرسان شرکت و قبول سمت توسط آن‌ها، شرکت سهامی خاص تشکیل شده محسوب می‌شود.

اشکال مختلف موافقت نامه داوری

اشکال مختلف موافقت نامه داوری

1. قرارداد مستقل داوری
2. شرط داوری
3. شرط داوری به واسطه ارجاع قانون

در داوری تجاری بین المللی اگر هر دو خارجی باشد داور مهم نیست اهل کجا باشد در هر حالتی که اگر یک طرف ایرانی باشد و طرف دیگر خارجی پیش از حدوث اختلاف، داور هم تبعه خارجی نباید باشد.

در داوری چه داخلی و چه داوری بین المللی بهتر است سراغ شخص حقیقی نروید به دلیل ریسک های که در خصوص اشخاص حقیقی نسبت به اشخاص حقوقی وجود دارد که معمولا در داوری های بین المللی بیشتر سراغ موسسه داوری بین المللی میروند از جمله موسسات داوری بین المللی می توان به اتاق سنگاپور، اتاق بازرگانی بین المللی، آژانس داوری آمریکایی و کنوانسیون واشنگتن اشاره نمود.

در قرارداد داوری بین المللی معمولا اکثر شرایط و استانداردهای یک قرارداد رعایت شده و باید گفت بیشترین اختلافات بر سر شروط قرارداد ها می باشد.

قانون حاکم بر داوری بین المللی

برای داوری تجاری بین المللی تسلط به دو قانون مهم است:

1.  داوری تجاری بین المللی ایران مصوب ۱۳۷۶
2. تسلط به متن کنوانسیون نیویورک(کنوانسیون شناسایی و اجرای احکام داوری خارجی تنظیم شده ۱۹۵۸

ملاک قانون ایران برای خارجی تلقی کردن داوری نه موضوع معامله نه محل اجرای معامله است و صرفاً وجود یک عنصر خارجی است.

امتیازات داوری نسبت به دادرسی

امتیازات داوری نسبت به دادرسی در دادگاه ها باعث شده که داوری به شدت در تجارت بین الملل مورد قبول واقع شود.از آنجا که یک دادگاه بین المللی برای حل و فصل اختلافات تجاری بین المللی وجود ندارد که تجار و بازرگانان بتوانند اختلافات خود را از طریق آن حل و فصل کنند، آنها ناگزیرند دعوی خود را نزد یکی از دادگاه های ملی طرح کنند.دادگاه های ملی ممکن است برای رسیدگی به یک دعوای بین المللی که طرفین آن در کشورهای مختلف اقامت دارند، خود را صالح ندانند.به علاوه، یک طرف دعوی ممکن است دولت باشد که در این صورت به موجب یک اصل پذیرفته شده در حقوق بین الملل، دولتها از مصونیت قضایی برخوردار بوده و هیچ دادگاه ملی نمی تواند علیه دولت مستقل دیگری رای صادر نماید.در حالی که داوری ریشه در یک نظام حقوقی ملی ندارد و می تواند به دعاوی تجاری بین المللی اعم از اینکه یک طرف دولت باشد یا یک فرد خصوصی، رسیدگی کند.