در صورتیکه خانواده دختر در زمان تحویل جهیزیه و وسایل تهیه شده به منزل مرد، از مرد لیستی به عنوان تحویل سیاهه جهیزیه تهیه ننموده و به امضاء ایشان نرسانده باشد اثبات خرید برخی از لوازم توسط زن با مشکل مواجه خواهد شد.
اما اگر فاکتور های تهیه وسایل نزد خانواده زن موجود باشد و نیز فاکتورها به نام ایشان صادر شده باشد؛ این فاکتورها می تواند به آنها جهت استرداد جهیزیه کمک بسیاری کند و علاوه بر این می توان به شهادت شهود نیز استناد نمایند.
زن می تواند با تنظیم دادخواست استرداد جهیزیه، سیاهه اموالی که به تأیید مرد یا همان زوج رسیده است را نیز ضمیمه دادخواست نماید که طرح این دعوی می تواند در محل اقامت مرد باشد یا در محلی که عقد نکاح صورت گرفته و یا در محل سکونت زن.
دادگاه برای صدور حکم نیاز به دلایل کافی جهت مالک بودن زن نسبت به جهیزیه و وسایلی که توسط زن تهیه شده دارد تا در خصوص آن تحقیق و تصمیم گیری کند.
زن می تواند برای اثبات مالکیت کامل از رسیدهای خرید اجناس یا فاکتور فروشنده تک تک موارد تهیه شده و یا در صورت عدم دسترسی یا نداشتن فاکتورها سیاهه ای که در زمان عقد تهیه و تنظیم شده را ضمیمه دادخواست خود کند و یا می تواند به شهادت چند شهود معتبر استناد کند و یا در نهایت دادگاه می تواند در خصوص این امر از فیلم های موجود از جشن های بعد یا قبل عروسی که محتوای آن در خصوص خریداری جهیزیه است استفاده و رای صادر نماید.
معمولا در کلیه مواردی که زوجین با اختلافات متعدد برخورد میکنند زن حق دارد قبل از طلاق و یا در حین جدایی استرداد جهیزیه و یا همان بازگرداندن وسایل تهیه شده توسط خود و خانواده اش را از همسرش درخواست کند.
اما مرد ممکن است با این موضوع مخالف کند و نسبت به استرداد وسایل کارشکنی نماید، که در این صورت زن می تواند با تنظیم و تقدیم دادخواست استرداد جهیزیه به دادگاه؛ تقاضای استرداد وسایل خریداری شده توسط خود به عنوان جهیزیه را انجام دهد.
لباس زن به هنگام شلاق باید تن او باشد همچنین زن می بایست به هنگام شلاق بنشیند و نباید ضربات شلاق با صورت او بر خورد نماید .
غیر از آلت تناسلی مرد مابقی اندام او باید برهنه باشد همچنین می بایست به هنگام شلاق بایستد و نباید ضربات شلاق با صورت او بر خورد نماید .
در ماده 225 قانون مجازات اسلامی آمده است که حکم زنای غیر محصنه صد ضربه شلاق است که یک مجازات حدی است و مطابق همین ماده حد زنا برای زانی محصن و زانیه محصنه رجم است و در صورت عدم امکان اجرای رجم با پیشنهاد دادگاه صادر کننده ی حکم قطعی و موافقت رئیس قوه قضائیه چنانچه جرم با بیّنه ثابت شده باشد موجب اعدام زانی محصن و زانیه محصنه می گردد ،در غیر این صورت صد ضربه شلاق برای هر یک اجرا می گردد .
مجازات زنای غیر محصنه برای بار اول ،دوم ،سوم صد ضربه شلاق خواهد بود و اگر زانی برای بار چهارم اقدام به زنا کند مجازاتش اعدام خواهد بود . مجازات زنای غیر محصنه یک مجازات حدی است و دارای شرایطی است به این صورت که مرتکب برای اینکه مشمول این مجازات شود باید حتما از اینکه یک عمل حرام و غیر قانونی انجام می دهد آگاهی و اراده کامل داشته و بالغ نیز باشد .
1-خود شخص اقرار کند (که فرد باید دارای شرایطی باشد مانند بلوغ و عقل و اختیار و قصد اقرار کننده شرط است )
2-تعداد چهار نفر شهادت زنا دهند
3-قاضی با توجه به نظر پزشکی قانونی علم به زنا داشته باشد
4-شواهد و قرائن ثابت کننده جرم باشد.
نکته:
با شهادت چهار نفر مرد عادل یا سه نفر مرد با دو زن فرد زنا کننده باید سنگسار شود
نزدیکی از روی جهل یک مرد است با زن به این تصورکه بین آنها رابطه زوجیت وجود دارد.
بله خیار حیوان ویژه مواردی است که مورد معامله حیوان زنده است و حیوان مرده حکم اشیاء را دارد.
خیر، در صورتی که مبلغ معامله (ثمن) هم حیوان باشد فروشنده دارای خیار حیوان خواهد بود.
شرایطی وجود دارد که خیار حیوان ساقط می شود و دیگر نمی توان به آن استناد کرد.
این موارد زیر عبارتند از:
در قرار داد عبارتی مبنی بر اسقاط کافه خیارات یا اسقاط خیار حیوان آمده باشد. همانطور که قبلا اشاره کردیم این عبارات به این معنی است که شما حق فسخ معامله را نخواهید داشت.
بعد انعقاد قرارداد خریدار که حق فسخ را دارد، این حق خود را از ساقط کند.
فروشنده که اختیار فسخ دارد رفتار مالکانه داشته باشد و تصرف داشته باشد. به این صورت که مثلا فروشنده حیوان را اجاره دهد به شخص دیگری یا آن را بفروشد.
به طور کلی برای خیار حیوان باید این اقدامات را انجام دهید:
ارسال اظهار نامه به فروشنده و اعلام فسخ معامله. سپس شما در معامله به عنوان کسی که حیوانی را خریده و مبلغی را پرداخت کرده در اظهارنامه اعلام بهم خوردن معامله را نوشته و به فروشنده شماره حسابی را اعلام می کنید تا مبلغی که به وی پرداخت کردید را برگرداند.
حال اگر فروشنده این مبلغ را بر نگرداند شما می توانید دادخواستی را به دادگاه ارسال کنید که فروشنده را الزام می کنید تا مبلغ مورد نظر (ثمن معامله) را واریز کند در غیر این صورت طبق ماده ۲ قانون نحوه اجرای محکومیت‌های مالی که مقرر کرده است: «هرکس محکوم به پرداخت مالی به دیگری شود، چه به صورت استرداد عین یا قیمت یا مثل آن یا ضرر و زیان ناشی از جرم یا دیه و آن را تادیب ننماید، دادگاه او را الزام به تادیه کرده و چنانچه مالی از او در دسترس باشد آن را ضبط و به میزان محکومیت از مال ضبط شده استیفاء می‌کند، در غیر این صورت بنا به تقاضای محکوم له، ممتنع را در صورتی که معسر نباشد تا زمان تادیه حبس خواهد کرد.» عمل خواهد شد.
شما می توانید هم به صورت لفظی یا حتی فعلی معامله را با فروشنده ی حیوان بهم بزنید. اما مشکل از جایی شروع می شود که بین شما و فروشنده اختلاف ایجاد شود. در این صورت اگر گفتار یا عمل شما برای اعمال حق خیار اجرا نشود، به شکل دیگری عمل می شود که در ادامه توضیح می دهیم.
در واقع حق فسخ با اراده ی مشتری صورت می گیرد نه تاریخ صدور رای دادگاه، به این دلیل که حکمی که دادگاه صادر می نماید جنبه ی اعلامی دارد.
همچنین در صورت اختلاف بین طرفین معامله، مشتری به عنوان کسی که اختیار فسخ دارد، می تواند حق خود را اعمال کند و معامله را بهم بزند، سپس از دادگاه تقاضای تایید فسخ صورت گرفته را داشته باشد.
بنابراین لازم نیست که شما تقاضای فسخ را از دادگاه داشته باشید زیرا قانون اجازه ی بهم زدن معامله را به شما داده است.
دادگاه صرفا وجود حق خیار و اجرای آن به نحو صحیح را احراز و اعلام می کند چون صلاحیتی برای فسخ قرارداد ندارد.
مواردی وجود دارد که خیار حیوان ساقط می شود و دیگر امکان رجوع به آن وجود ندارد.
این موارد عبارتند از:
در صورتی که در قرارداد ذکر شده باشد که خیار حیوان ساقط می شود. اگر شما این عبارت را در قراردادی ببینید و آن را امضا کنید بدین معنا است که شما پذیرفته اید که حق برهم زد معامله را نخواهید داشت و هر اتفاقی هم که برای حیوان افتاده باشد، شما نمی توانید معامله را بهم بزنید.
اگر بعد اینکه قرارداد امضا شد خریدار، اعلام کند که حق خود مبنی بر بر هم زدن معامله را از خود ساقط کرده است؛ دیگر امکان بهم زدن معامله برای او وجود ندارد
در صورتی که خریدار، تصرفی در حیوان کند؛ نمی تواند معامله را بهم بزند. مثلا فرض کنید کسی حیوانی را خریده و به شکل یک مصرف از آن حیوان کار می کشد یا حتی او را کشته است. بنابراین چون رفتار خریدار، یک رفتار مالکانه بوده است دیگر امکان فسخ برای مشتری هم وجود نخواهد داشت. مثلا او اسبی را خریداری کرده و حالا آن را برای باربری به شخص دیگری اجاره داده است. این رفتار مالکانه است زیرا به نوعی در خرید خود دخل و تصرف کرده است.
خیار حیوان تنها مخصوص خریدار است. بنابراین باید بدانید که اگر شما فروشنده یک حیوان هستید در این معامله، قانون به شما حق بهم زدن معامله را نداده است و این حق مخصوص مشتری است. در صورتی که شما به جای اینکه در معامله ای پول پرداخت کنید، حیوان را به جای پول به فروشنده می دهید، در این صورت، به طور استثنا فروشنده خیار حیوان دارد و می تواند معامله را به این واسطه فسخ کند.
خیار حیوان در صورتی قابل اعمال است که معامله خرید فروش حیوان صورت گرفته باشد؛ بنابراین اگر عقدی غیر از خرید و فروش باشد امکان فسخ معامله بواسطه ی این اختیار وجود نخواهد داشت. مثلا اگر حیوانی را اجاره کرده باشند امکان اعمال این ماده در عقد اجاره و سایر عقود وجود ندارد.
بر اساس ماده ۳۹۸ قانون مدنی:
اگر مبیع حیوان باشد مشتری تا سه روز از حین عقد اختیار فسخ معامله را دارد.
این ماده به این معنی است که اگر چیزی که شما خریداری کردید یک حیوان باشد (مورد معامله) پس تا سه روز از زمان معامله و عقد قرارداد مهلت دارید تا این معامله را بهم بزنید.
همانطور که گفته شد شما باید ظرف مدت مشخصی معامله را بهم بزنید در غیر این صورت فسخ پدیرفته شده نیست.
