مطابق تبصره تبصره ماده 336 قانون مدنی که مقرر می دارد «چنانچه زوجه کارهایی را که شرعاً به عهده او نبوده و عرفاً برای آن کار اجرت المثل باشد...
1- به دستور زوج
2- با قصد عدم تبرع انجام داده باشد
3- برای دادگاه نیز ثابت شود
دادگاه اجرت المثل کارهای انجام گرفته را محاسبه و به پرداخت آن حکم می نماید.»
مواردی که منجر به تعلق اجرت المثل می گردد عبارتند از:
3- انجام کارهای منزل شرعا به عهده زوجه نبوده باشد مثل شستن ظروف و لباس ها و پخت و پز و...
4- انجام کارها به دستور زوج و با درخواست او باشد
5- زن براى انجام کارها قصد تبرع نداشته باشد؛ یعنى به خاطر رضای خدا کار انجام نداده باشد. اگرچه واقعیت این است که زنان غالبا امور خانه را به قصد تبرع انجام می دهند و اگر این امر بر دادگاه ثابت شود، زن مستحق اجرت المثل نخواهد بود.