ادب قاضی :
🖌🖌(فقه) صفات پسندیده و شایسته که باید در قاضی باشد.
این صفات عبارت است از :

🔵دعوت اصحاب دعوی نپذیرد مگر اینکه دعوت عام باشد یعنی دیگران هم در آن شرکت کرده باشند

🔵یکی از اصحاب دعوی را به تنهایی مهمان نکند

🔵با اصحاب دعوی مزاح نکند

🔵به یکی از اصحاب دعوی توجه بیشتر نکند

🔵با یکی از اصحاب دعوی نخندد
به هردو سلام کند یا به هیچیک از آنها سلام نکند

🔵به هردو به قدر مساوی احترام کند
ترشرویی که مانع توجه اصحاب دعوی به استدلال و دفاع باشد نکند
اگر خود در یک دعوی ، مدعی یا مدعی علیه است ، شخصا در دعوی دخالت نکند و وکیل بگیرد

🔵دربان در محل قضا نگه ندارد

🔵دانشمندان را به مجلس قضا فراخواند تا او را از خطا بازدارند

🔵شخصا در بازار به خرید و فروش (داد و ستد) نپردازد تا مردم در شغل او طمع نکنند

🔵با وجود چیزی که توجه او را از قضا سلب کند مشغول به کار قضا نشود مانند کسالت و ناخوشی و تاثر شدید و سایر اشتغالات ذهنی

🔵به چنین قاضی به قدر کفایت حقوق می دادند تا توجه او را صرفا به کار قضا و اجرای عدالت معطوف باشد.