مطابق مقررات مندرج در مواد 561 الی 575 قانون تجارت مصوب 1311 اعاده اعتبار بر دو قسم می باشد. این دو قسم عبارتند از:

1- اعاده اعتبار واقعی یا حقی

برابر با ماده 561 قانون تجارت «هر تاجر ورشکسته که کلیه دیون خود را با متفرعات و مخارجی که به آن تعلق گرفته است کاملاً بپردازد، حق اعاده اعتبار دارد». بنابراین مطابق ماده مزبور در صورتی که تاجر ورشکسته تمامی دیون و خسارات مربوط به آن را بپردازد، اعاده اعتبار حق قانونی وی می باشد. در این خصوص کسب رضایت از هیچ یک از طلبکاران تاجر ملاک صدور حکم اعاده اعتبار نخواهد بود و دادگاه رسیدگی کننده نیز پس از احراز شرایط قانونی حکم اعاده اعتبار تاجر را صادر می نماید. در واقع تاجر با ابراز حسن نیت کلیه دیونی که بر ذمه وی بوده را با جمیع خسارات قانونی آن پرداخت نموده است و برخورداری از اعاده اعتبار و از سرگیری معاملات و فعالیت های تجاری حق قانونی وی محسوب می شود. 

2- اعاده اعتبار قانونی

ماده 565 قانون تجارت شرایط تحصیل اعاده اعتبار قانونی را بیان نموده است. این شرایط عبارتند از:

 اثبات صحت عمل در مدت پنج سال از تاریخ اعلان ورشستگی. به تعبیر بهتر برای آنکه تاجر بتواند از طریق مقررات ماده مزبور اعاده اعتبار قانونی نماید لازم است مدت 5 سال از تاریخ اعلان حکم ورشستگی سپری شود، یعنی تا قبل از انقضای مهلت مذکور درخواست اعاده اعتبارقانونی مورد پذیرش قرار نخواهد گرفت. پس از گذشت مهلت پنج ساله صدور حکم اعاده اعتبار قانونی منوط به احراز یکی از دو شرط ذیل می باشد:

الف- تاجر ورشکسته سابقاً با طلبکاران خود قرارداد ارفاقی منعقد نموده و به تمامی تعهدات قرادادی خود نیزعمل نموده است.

ب- تاجر موفق به پرداخت تمامی دیون خود نگردیده است اما طلبکاران ذمه او را بری نموده اند و یا جهت اعاده اعتبار تجاری رضایت تمامی طلبکاران خود را تحصیل نموده است.

دادگاه رسیدگی کننده اوضاع و احوال را سنجیده به طوری که مقتضی عدل و انصاف بداند حکم به اعاده اعتبار قانونی تاجر می دهد.