یکی از انواع دادرسی فوری دستور موقت مبتنی بر منع خوانده از انجام کار و جلوگیری از ادامه انجام کار است که یکی از فرق های اساسی دستور موقت و قرار تامین نیز همین می باشد که در قرار تامین خواهان فقط می تواند توقیف مال را بخواهد ولی در دستور موقت خواهان می تواند توقیف مال خودداری از انجام عمل و انجام عملی که فوریت دارد را از دادگاهی که به دعوی اصلی رسیدگی می کند و اگر موضوع دستور موقت در مقر دادگاهی غیر از دادگاهی است که به دعوی اصلی رسیدگی میکند باشد از آن دادگاه بخواهد. دستور موقت یک امر تبعی است که طبق قانون آیین دادرسی مدنی ممکن است به صورت شفاهی یا کتبی مطرح شود اما در رویه قضاییه برای آن دادخواست دستور موقت می دهند.هزینه دادرسی آن نیز معادل دعاوی غیر مالی می باشد.
ریاست محترم مجتمع قضائی……….
با سلام، احتراماً به استحضار می‌رساند:
وفق قرارداد مورخ………. اینجانب با خوانده/ خواندگان قراردادی امضاء نموده‌ام که بر اساس آن مقرر بوده خوانده/ خواندگان در ملک اینجانب واقع در……. پلاک ثبتی………./ ………. بخش………. تعداد………. واحد مسکونی/ تجاری طبق نقشه احداث کند. ازآنجاکه نامبرده/ نامبردگان در عملیات ساختمانی مرتکب تخلفاتی شده‌اند که ادامه کار موجب بروز خسارات فراوان برای اینجانب خواهد شد. وفق ماده ۳۱۰ و ۳۲۰ قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی صدور دستور موقت بر منع ادامه عملیات ساختمانی و توقف آن و اجرای فوری قبل از ابلاغ این دستور مورد استدعاست. دعوی راجع به ماهیت ادعا وفق ماده ۳۱۸ قانون مذکور ظرف مدت قانونی ده روز تقدیم خواهد شد.
محل امضاء- مهر- انگشت
