فردی که اقدام به صادر نمودن چک امانی می‌نماید این عمل را به قصد امانت‌گذاری انجام نمی‌دهد و چه بسا تنها به دلیل جلب اعتماد طرف مقابل خود در نوعی از روابط به کار می‌برد. چرا که چک سندی نیست که بتوان آن را وسیله ای برای گرو یا ضمانت به کار برود و برای شکل گیری روابط تجاری و اقتصادی بین افراد است.

اما اگر چک به عنوان امانت نزد فرد امین واگذار شده باشد وی این حق را ندارد که از ان چک در ارتباطات خود استفاده نماید و یا آن را به دیگری واگذار نمیاد. بنابراین در صورتی که این چک در مراوداتی قرار بگیرد و شامل جرائمی شود صادر کننده آن مسئول جرم و احکامی که در پی دارد خواهد بود. بنابراین لازم است که فرد صادر کننده چک بتواند امانی بودن چک را اثابت کند و در این صورت مشمول مجازات نخواهد بود.