- مسکونی: شامل: آپارتمانی، ویلایی و کلنگی است.
آپارتمانی : همان ساختمانی است که شامل چندین طبقه است. ساختمان همچنین دارای راه‌پله، راهرو مشترک و همچنین دارای مشاعاتی چون انباری و پارکینگ است.
ویلایی: همان ساختمان یک یا چند طبقه است که دارای زمین و حیاط مستقل است و مشاعاتی با بقیه همسایگان ندارد.
کلنگی : شامل ساختمان‌هایی می‌شود که باید تخریب، بازسازی و یا نوسازی شوند. برای گرفتن مجوز بازسازی یا نوسازی ساختمان‌های کلنگی باید روند قانونی خاص خودش را طی کرد.
- تجاری :
این کاربری مخصوص ساختمان‌هایی است که هدف آن استفاده برای کسب‌وکار و تجارت است. مانند مغازه‌داران، عمده‌فروشی‌ها، رستوران‌ها، دفاتر بیمه، آژانس‌های هواپیمایی و …
- کشاورزی :
مخصوص زمین‌هایی است که برای امور کشاورزی مناسب هستند. برای کشاورزی دو نوع کاربری وجود دارد: زمین زراعی و باغ میوه.
باید بدانید که سخت گیری‌های بسیار زیادی برای تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی به تجاری و مسکونی، وجود دارد و اگر بدون گرفتن مجوز نسبت به بهره‌برداری و تغییر کاربری آن اقدام کنید، با تخریب آن مواجه می‌شوید.
- صنعتی :
این نوع کاربری به منظور استفاده از زمین‌های بزرگ برای ایجاد کارگاه و کارخانه در شهرک‌های صنعتی است که اغلب بیرون از شهر هستند.
- خدماتی :
کاربری خدماتی برای مکانهایی است که در آنجا به عموم مردم خدمات رفاهی ارائه می‌شود و در قبال آن مبلغی به شهرداری داده نمی‌شود. مانند پارک‌های شخصی یا گرمابه‌های عمومی.
- ورزشی :
این کاربری برای مکانهایی مانند سالن‌های ورزشی و یا استادیوم‌ها داده می‌شود.
- معدن
- فاقد کاربری :
برای زمین‌ها یا ملک‌هایی صادر می‌شود که فاقد هر گونه کاربری هستند و از اموال ذخیره شده شهرداری هستند. مانند زمین‌های دفع پسماندهای شهری و …
البته در قانون استثناهایی برای تغییر کاربری ملک وجود دارد. بعضی مشاغل مجاز هستند که واحد مسکونی را به تجاری تغییر دهند.
