• سفته تنها در صورتی سند تجاری است که ظرف 10 روز پس از سر رسید واخواست شود.
  • منظور از واخواست سفته مراجعه به اداره واخواست و درخواست ارسال اخطار به بدهکار و اثبات مطالبه آن رأس موعد است.
  • اگر سفته ظرف موعد مقرر واخواست شود دارنده از امتیازات قانونی مانند رسیدگی خارج از نوبت وتوقیف اموال بدون خسارت احتمالی و امکان شکایت از ضامنین و ظهرنویسان برخوردار می شود.
  • در حال حاضر و با تشکیل دادگاه ویژه تجارت شاید بتوان گفت طرح دعوا در این دادگاه نیز خود نوعی امتیاز برای دارنده است.
  • مقررات سفته، چک و برات در بسیاری از موارد در قانون تجارت مشترک و یکسان است و البته تفاوت هایی هم دارد.
  • سفته بر خلاف چک دو تاریخ دارد؛ یکی تاریخ صدور و دیگری تاریخ پرداخت، این یعنی سفته وسیله تأمین اعتبار است و نه پرداخت بدهی و دین.
  • به نظر نگارنده صادرکننده سفته تنها در صورتی که دارنده بدون واخواست، وجه آن را مطالبه نماید می تواند از امکان اعسار و تقسیط بدهی بهره ببرد، چون سفته ذاتاً یک سند تجاری بوده و صدور آن عمل تجاری محسوب می شود.
  • شکایت برای مطالبه وجه سفتهاز جمله دعاوی حقوقی و مالی بوده و مستلزم پرداخت هزینه دادرسی در حدود سه و نیم درصد مبلغ سفته است.
  • برای شروع دعوای مطالبه وجه سفته و توقیف اموال باید به دفتر خددمات قضایی مراجعه نموده و دادخواست مطالبه وجه سفته بدهید البته بسته به اینکه سفته را واخواست نموده باشید نحوه رسیدگی و نتیجه دعوا متفادت است.
  • دادگاه صالح برای رسیدگی به دعوای مطالبه وجه سفته دادگاه محل اقامت خوانده است البته مطابق ماده 13 از قانون آیین دادرسی مدنی خواهان می تواند انتخاب های دیگری هم داشته باشد. 
  • توصیه می شود قبل از هر اقدامی برای اطلاع از سریع ترین و مناسب ترین راه برای اقدام در خصوص مطالبه وجه سفته و توقیف اموال وتامین خواسته حتما با یک وکیل متخصص دعاوی حقوقی و تجاری مشاوره نمایید.