اساسنامه که نوعی قانون شرکت محسوب می شود در آن باید مواد یا مواردی پیش بینی شود به این معنا که مواردی را که قانون نام برده و در فرم مخصوصی در اداره ثبت شرکت ها است.
موسسان تکمیل کنند و این اساسنامه با تکمیل آن و توضیح آن ممکن است صفحات متعددی بشود.
که از این پس این صفحات برای مثال ۱۵ یا ۲۰ صفحه به عنوان قانون در شرکت لازم الاجراست.
+ماده ۸ لایحه قانون تجارت این مواد را پیش بینی کرده است طبق این ماده موارد زیر باید در اساسنامه تعیین تکلیف شود:
+طرح اساسنامه باید با قید تاریخ به امضای مؤسسین رسیده و مشتمل بر مطالب زیر باشد:
- نام شرکت و موضوع شرکت.
- موضوع شرکت به طور صریح و منجز.
- مدت شرکت.
- مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن اگر تأسیس شعبه مورد نظر باشد.
- مبلغ سرمایهٔ شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک.
- تعداد سهام بی‌نام و با نام و مبلغ اسمی آن‌ها و در صورتی که ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام.
- تعیین مبلغ پرداخت شدهٔ هر سهم و نحوهٔ مطالبهٔ بقیهٔ مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود که به هر حال از پنج سال متجاوز نخواهد بود.
- نحوهٔ انتقال سهام با نام.
- طریقهٔ تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس.
- در صورت پیش بینی امکان صدور اوراق قرضه، ذکر شرایط و ترتیب آن.
- شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایهٔ شرکت.
- مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی.
- مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب ادارهٔ آن‌ها.
- طریقهٔ شور و اخذ رأی و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات مجامع عمومی.
- تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت مأموریت آن‌ها و نحوهٔ تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت یا استعفا می‌کنند یا محجور یا معزول یا به جهات قانونی ممنوع می‌گردند.
- تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران.
- تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند.
- قید این که شرکت یک بازرس خواهد داشت یا بیشتر و نحوهٔ انتخاب و مدت مأموریت بازرس.
- تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه.
- نحوهٔ انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیهٔ امور آن.
- نحوهٔ تغییر اساسنامه.
