طبق ماده ۲ قانون صدور چک وقتی به بانک مراجعه کردیم و متوجه شدیم فرد موجودی کافی ندارد یا به هر دلیل دیگری قابل پرداخت نبود می تواند به جز دادگاه به اداره ثبت اسناد مراجعه کند و با ارائه اصل چک بر علیه صادر کننده اجراییه صادر شود.

از طرفی وظیفه بانک این است که پس از تشخیص اینکه چک قابل پرداخت نیست فورا این امر را در سامانه بانک مرکزی ثبت نماید و با ثبت آن کد رهگیری به وجود می آید.

این کد رهگیری را باید در گواهی عدم پرداخت درج کرد و در همین گواهی نامه علت عدم پرداخت ذکر شود. حال فرد می تواند با وجود این گواهینامه به دادگاه یا اداره ثبت مراجعه کند برای پیگیری طلب خود.

در ابن گواهینامه صادره باید مطابقت امضا گواهی بشود در صورت مطابقت داشتن.