– جرم قاچاق انسان شباهت بسیاری به آدم ربایی دارد. لیکن مهمترین ویژگی آن عنصر فرامرزی بودن آن است.
– در هر دو حالت، رکن معنوی جرم و سونیت خاص مرتکب باید قصد فحشا، برداشت اعضا و جوارح بردگی یا ازدواج اجباری است به علاوه در مورد بند الف، باید مرتکب به اجبار، اکراه،تهدید، خدعه و نیرنگ، سواستفاده از قدرت یا موقعیت خود، یا سو استفاده از وضعیت فرد یا افراد یاد شده، متوسل شده باشد.
– تحویل گرفتن یا انتقال دادن یا مخفی نمودن یا فراهمن ساختن موجبات اخفا فرد یا افراد موضوع بند (الف) این ماده حتی پس از عبور از مرز نیز قاچاق انسان تلقی می شود به شرطی که با همان مقاصد بند مذکور یعنی به قصد فحشا یا برداشت اعضا و جوارح بردگی و ازدواج اجباری باشد.
لذا رفتار کسی هم که در خارج از کشور موجبات اخفا فردی که از مرز کشور عبور کرده را بنماید، قاچاق تلقی می شود. مشروط بر اینکه به قصد اخیر الذکر باشد و بر اساس مقررات مواد ۷ یا ۸ قانون مجازات اسلامی مصوب ۹۲، با قوانین جمهوری اسلامی ایران (قانون قاچاق انسان) قابل تعقیب، محاکمه و مجازات است.
