پارافیلیاها الگوهایی هستند که افراد، مکرراً امیال، خیال‌پردازی‌ها یا رفتارهای نمایش‌گرانه شدید جنسی را در موقعیت‌ها یا نسبت به اشیائی که خارج از هنجارهای معمول مسائل جنسی هستند بروز می‌دهند. برای مثال، تمرکز جنسی شخص، ممکن است روی اشیاء باشد یا اینکه تجاربی مانند آزاررسانی و تحقیر جنسی طرف مقابل را شامل شود. بسیاری از افراد مبتلا به پارافیلیا، هنگام ارائه محرک‌های مرتبط، به‌سرعت برانگیخته می‌شوند، در مورد آن خیال‌پردازی می‌کنند یا اینکه دست به عمل می‌زنند. اما برخی‌افراد، تنها در شرایط خاص یا هنگام مواجهه با استرس، تحریک می‌شوند. برخی از افراد، همزمان به چندین نوع از اختلال‌های پارافیلیایی مبتلا هستند.
با توجه به معیارهای DSM-5 تشخیص اختلال پارافیلایی باید زمانی گذاشته شود که فرد، ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه‌ای را تجربه کند، یا اینکه چنین اختلالی، خود فرد یا افراد دیگر مرتبط با وی را در معرض خطر قرار دهد. البته ملاک تشخیص همه اختلالات پارافیلیایی غیرجنایی این است که حداقل، شش ماه طول کشیده باشد، ناراحتی بالینی قابل‌توجهی را برای فرد به همراه داشته، به عملکرد شغلی وی آسیب رسانده و مشکلاتی را در زمینه فردی و اجتماعی برای شخص، ایجاد کرده باشد.
