طبق ماده ۱۵۶ قانون آیین دادرسی مدنی هرکس می تواند قبل از تقدیم دادخواست حق خود را بوسیله اظهارنامه از دیگری مطالبه کند. مشروط بر اینکه موعد مطالبه رسیده باشد. به طور کلی هرکس حق دارد اظهاراتی که راجع به معاملات و تعهدات خود با دیگری است و بخواهد به طور رسمی به وی برساند ضمن اظهارنامه به طرف ابلاغ نماید.
دعوای استرداد ثمن در چند مورد امکان طرح دارد، یکی ازاین موارد، در صورت مستحق للغیر درآمدن مبیع می باشد. عقد بیع، بایع را ضامن درک مبیع و مشتری را ضامن درک ثمن قرار می‌دهد. اما درواقع ضمان درک از آثار عقد بیعی است که باطل شده است نه اینکه از آثار عقد صحیح باشد. در صورتیکه مورد معامله متعلق به شخصی غیر از فروشنده باشد و ثمن به فروشنده پرداخت شده باشد و خریدارنیز به فساد معامله آگاه نباشد، وگرنه که به ضرر خود اقدام نموده است. بیع فاسد است و اثری در تملک ندارد و بایع باید ثمن را مسترد نماید. البته قبل از آن میتواند استرداد ثمن را رسما به وسیله اظهارنامه مذکور از فروشنده مطالبه نماید.