جعاله عقدی است که براساس آن یک طرف در ازای انجام خدماتی از سوی طرف دیگر متعهد بر پرداخت اجرت به او می شود.
قانون مدنی ایران در ماده 561 جعاله را چنین تعریف کرده است : “جعاله ، عبارت است از التزام شخصی به ادای اجرت معلوم در مقابل عملی اعم از اینکه طرف معین باشد یا غیر معین ” بنابراین با توجه به این ماده ، جعاله بر دو نوع عام و خاص می باشد .
طرفین این قرارداد ، جاعل (ملتزم) و عامل ( انجام دهنده) هستند.
لازم نیست جاعل شخصا از عمل جعاله منتفع گردد ، بلکه کافی است که عمل جعاله دارای منفعت عقلایی باشد ، حتی اگر شخص یا اشخاص ثالثی از آن منتفع گردند.
