مطابق قانون آیین دادرسی مدنی ، انواع قرارهای اعدادی یا مقدماتی را می توان شامل موارد زیر دانست :
- قرار تحقیق محلی
طرفین دعوی می توانند برای اثبات ادعای خود به اطلاعات اهل محل رجوع کنند و یا دادگاه برای اثبات موضوع می تواند قرار تحقیق محلی صادر نماید . از آن رو که این قرار پرونده را آماده صدور رأی قاطع می کند ، جزء قرارهای اعدادی یا مقدماتی محسوب می شود .
- قرار معاینه محل
در مواردی طرفین دعوی برای اثبات ادعای خود و یا دادگاه برای احراز موضوع می توانند وضعیت محل را از نزدیک مشاهده کنند که در این صورت دادگاه اقدام به صدور قرار معاینه محل می نماید .
- قرار کارشناسی
بدلیل اینکه موضوع مورد اختلاف در برخی موارد دارای جنبه های فنی و تخصصی است که مستلزم اظهارنظر اهل فن می باشد . در اینصورت دادگاه قرار کارشناسی صادر می نماید .
- قرار اتیان سوگند
در صورتی که برای اثبات ادعا درخواست سوگند طرف مقابل شود ، دادگاه در صورت پذیرفتن درخواست باید قرار اتیان سوگند صادر کند .
- قرار تطبیق
در مواردی که دادگاه برای رسیدگی به صحت و اصالت سندی که مورد ادعای جعل واقع شده تصمیم می گیرد که سند را با اسناد مسلّم الصدور تطبیق بدهد و آوردن این اسناد به محل تطبیق ممکن نبوده یا به نظر دادگاه مصلحت نباشد ، به موجب قرار دادگاه ، تطبیق مزبور در محلی که اسناد و نوشته های مسلم الصدور قرار دارد انجام می شود .
- قرار اناطه
هرگاه رسیدگی به دعوا منوط به اثبات ادعایی باشد که رسیدگی به آن در صلاحیت دادگاه دیگری است ، رسیدگی به دعوا تا اتخاذ تصمیم از مرجع صلاحیتدار متوقف می شود که در این صورت دادگاه قرار اناطه صادر می کند .
- قرار قرینه ( تمهیدی ) و ساده
در مواردی صدور قرار اعدادی نشانه این است که دادگاه اصل استحقاق خواهان در حق مورد مطالبه را احراز کرده و صدور قرار و اجرای آن تنها برای تعیین نوع و میزان حقوق وی می باشد که به آن قرار قرینه یا قرار تمهیدی می گویند .
