بر اساس ماده ۱۱۱۷ قانون مدنی مرد به عنوان رئیس و تصمیم گیرنده خانه و خانواده حق دخالت در تمامی امور را دارا می باشد حتی در مورد اشتغال به کار زوجه. بنابراین طبق همین ماده قانونی مرد می تواند تحت شرایط خاص مانع کار کردن همسر خود شود. وجود این ماده قانونی سبب شده است تا بسیاری از مردانی که مخالف کار و فعالیت همسر خود می باشند دادخواست یاد شده را تنظیم و روانه دادگاه نمایند. این در حالی است که این ماده قانونی با تبصره ها و استثناهایی همراه است که افراد قبل از هر گونه اقدام باید نسبت به آن ها آگاهی لازم را کسب نمایند. بر اساس این تبصره ها و استثناها حوزه اختیارات مرد تا حدودی کاهش پیدا کرد.‌ لازم به ذکر است که قانون یاد شده در سال های اخیر اصلاح گردید و بر اساس آن حق جلوگیری از اشتغال همسر برای زن و مرد به طور یکسان در نظر گرفته شد تا طرفین در این زمینه از حقوق یکسانی برخوردار شوند. البته با این شرط که هر کدام از طرفین برای طرح و تنظیم خواسته باید دلایل و مدارک قوی و محکمه پسندی به دادگاه ارایه نمایند.