هر قرارداد وکالتی دارای دو طرف است وکیل و موکل؛ موکل در واقع کسی است که به موجب قرارداد وکالت اختیاراتی را نیابتاً به دیگری یعنی وکیل اعطاء می کند تا وکیل بتواند به موجب آن قرارداد وکالت اعم از وکالتنامه رسمی یا عادی انجام دهد.
قرارداد وکالت را می توان در جهت انجام امر یا کاری به دیگری اعطاء کرد مثل قرارداد وکالت کاری یا قرارداد وکالت در دعاوی (وکالتنامه قضایی) که در این صورت صاحب حق یا اختیار به موجب وکالتنامه وکیل را در چارچوب مورد وکالت مجاز به انجام آن می داند یا اینکه وکالتنامه اعطای حق داده شود مثل وکالت انتقال اموال، وکالت در طلاق و … که وکیل می تواند در راستای مورد وکالت نسبت به حقی که برایش پیش بینی شده اقدام کند.
موکل بایست نکاتی را در خصوص اعطای وکالت به شخص حقیقی یا حقوقی و یا وکیل دادگستری رعایت کند تا متعاقباً از بروز مشکلات پیشگیری شود که این نکات و موارد را می توان به تفکیک شامل اطلاعات هویتی وکیل، رسمی یا عادی بودن وکالتنامه، حق عزل وکیل، حق توکیل به غیرف مورد وکالت، اختیارات اعطایی به وکیل و …. قرار داد که دانستن این موارد برای هر شخصی که در مقام موکل قرار می گیرد امری ضروری و لازم است.
پس در نوشتار حاضر به ترتیب موارد و نکات پیش گفته را تشریح تا موکلین قراردادهای وکالت با آگاهی نسبت به تنظیم آنها اقدام کنند و جهل یا ناآگاهی از قوانین و اصطلاحات دیگر بعد از تنظیم وکالتنامه پذیرفته نمی شود.
