پس از انحلال نکاح و اجرای صیغه طلاق ،تعهدات و تکالیف مرد برای پرداخت نفقه زن از میان می رود.ماده (۱۱۰۹) قانون مدنی در مورد استثنا بر این قاعده مقرر داشته است:
نفقه مطلقه رجعیه در زمان عده بر عهده شوهر است،مگر این که طلاق در حال نشوز واقع شده باشد.
در طلاق رجعی مرد می‌تواند تا زمانی که عده پایان نیافته، بدون انشای عقد نکاح جدید به همسر خود رجوع نماید.
به چنین طلاقی، طلاق رجعی و به چنین زنی مطلقه رجعیه گویند.
بازگشت مرد به سوی همسر خود در چنین طلاقی ممکن است با ادای لفظ یا انجام فعلی صورت گیرد.
در طلاق رجعی جدا از این که در مدت عده، شوهر حق رجوع دارد، طرفین حقوق و تکالیفی را نیز دارا می‌باشند.
به عنوان مثال، اگر در طلاق رجعی، زن یا شوهر بمیرند، از هم ارث می‌برند و زن مستحق دریافت نفقه است.
مرد نیز حق ندارد تا زمانی که مدت عده به پایان نرسیده است، مطلقه رجعیه خود را از محل سکونتش؛ یعنی منزل خود خارج نماید.
همچنین شرط تعلق نفقه به زن در طلاق رجعی ناشزه نبودن وی است. به این معنا که در حین طلاق و در ایام عده زن نباید ناشزه باشد یعنی باید در منزل شوهر سکونت داشته باشد جهت خروج یا مسافرت از زوج اجازه بگیرد.
رد واقع چنین زنی در حکم زوجه است گویا طلاقی اتفاق نیفتاده است.
