اول باید بدانیم که هر شخص در زمان حیات خود ، از اختیار کامل برای تصمیم گیری در مورد اموال خود برخوردار است و میتواند هر زمان بخواهد اموال خود را به هر طریقی منتقل کند ، اجاره دهد ، هبه یا وقف کند.
اما پس از فوت با زوال شخصیت فرد ، اموال متوفی در ملکیت ورثه قانونی حین الفوت او قرار خواهد گرفت که قانون سهم هر یک از ورثه را تعیین کرده است.البته با وجود وصیت ، شخص میتواند برای یک سوم اموال خود پس از مرگش تعیین تکلیف کند.
بنابراین اگر کسی بخواهد بداند که چگونه مانع انتقال اموال خود به ورثه شویم و نخواهد اموالش پس از فوت بین ورثه قانونی او تقسیم شود و به افراد مشخصی منتقل شود دو راه پیش رو دارد:
یکی اینکه اموال را در زمان حیات خود از طریق عقد صلح یا هبه یا طریق دیگری که مصلحت بداند به افراد مدنظر خود منتقل کند.
در این فرض اختیار اموال منتقل شده تماما متعلق به منتقل الیه خواهد بود و انتقال دهنده هیچ حقی بر این اموال نخواهد داشت.
برای رهایی از مشکلات احتمالی که ممکن است از این نتیجه حاصل شود و در عین حال برای ایجاد حق فسخ برای انتقال دهنده در صورت پشیمان شدن از این تصمیم ، نهاد حقوقی خاصی تحت عنوان ” صلح عمری” وجود دارد.
در صلح عمری اختیار اموال موضوع عقد تا زمان فوت شخص با خود او خواهد بود و منتقل الیه نمیتواند تا زمان فوت مالک ، اموال را انتقال یا اجاره دهد.
به علاوه در صورت درج حق فسخ در صلح عمری ، مالک میتواند تا قبل از فوت ، عقد را فسخ کند.
