به موجب ماده ١١٣٩ قانون مدنی «طلاق مخصوص عقد دائم است و زن منقطعه به انقضای مدت یا بذل آن از طرف شوهر از زوجیت خارج می شود.»
به موجب این ماده بحث طلاق تنها اختصاص به عقد دائم دارد. یکی از ارکان اساسی برای صحت عقد موقت در نظر گرفتن مدت معین است. به این صورت که اگر این مدت به طور دقیق مشخص نشود عقد باطل است. به منظور انحلال عقد موقت مرد می تواند مدت باقی مانده را بذل کند یعنی مدت باقی مانده را به زن ببخشد و هم می تواند به زن وکالت دهد که از طرف تو بقیه مدت را ببخشد و بدین صورت به زندگی مشترک پایان دهد.
