با اعراض از مال مرهونه ، عقد رهن منحل نمی گردد، بلکه تنها بستانکار(بانک) باید طلب خود را از طریق مقررات اجرای اسناد ذمهای وصول نماید و سند در خصوص دیون مندرج در آن دارای اعتبار کامل میباشد. اما در صورت فک رهن، مطابق بند ض از ماده 1 آییننامه جدید اجرای مفاد اسناد رسمی، که آن را به آزادکردن عین مرهونه از قید رهن، خواه از طریق دادن دین و خواه از طریق ابراء داین، یعنی به محض فک رهن، دیگر دینی باقی نمیماند. زیرا یا مرتهن مطالبات خود را دریافت نموده و یا مدیون را بریالذمه نموده که این، هر دو مورد یعنی ایفای تعهد و ابراء، از اسباب سقوط تعهدات محسوب میگردند.
بنابراین اعراض از رهن و فک رهن در آزاد شدن رهینه مشترک هستند و پس از اعراض، اجرای سند مطابق اسناد ذمهای است اما پس از فک رهن اصولاً هیچ گونه بدهی باقی نمانده (به واسطه پرداخت دین یا ابراء مدیون) تا اقدام دیگری متصور باشد.