بر اساس قانون قدیم عدم رابطه خویشاوندی شاهد با هر کدام از طرفین دعوا هم از جمله شروط و اوصاف شاهد بود و شهادت اقارب نسبی (فامیل) و سببی (همسر) تا درجه سوم از طبقه دوم قابل نبود. به بیانی بهتر شهادت افرادی همچون پدر و مادر، فرزند، پدربزرگ و مادربزرگ، خواهر و برادر و فرزندان ایشان و یا همسر، به سود یا ضرر هر کدام از طرفین دعوا قابل قبول نبود.

ولی وجود این رابطه ممکن است در ارزش شهادت موثر باشد که تشخیص آن بر عهده قاضی است.