بلوغ، از جمله مهم‌ترین شرایط شاهد است. لذا شخصی که هنوز به سن بلوغ نرسیده است، حق ندارد تحت عنوان شاهد در دادگاه حضور پیدا کند. حتی اگر این شخص ناظر وقوع اتفاق مورد نظر باشد.

قاضی حرف‌های او را می‌شنود ولی این سخنان فاقد حکم شهادت می‌باشند. اگرچه امکان دارد تحت عنوان اماره به کار گرفته شوند. شهادت شخصی که حالت جنون دارد، فقط تحت شرایطی برای قاضی مورد پذیرش است که وی در حالت افاقه باشد. شهادت شخص بی ایمان و ناعادل هم در دادگاه مورد قبول قرار نمی‌گیرد.

زیرا احتمال دروغ گفتن این فرد به عقیده مراجع قضایی وجود دارد. شهادت اشخاص ذینفع و اشخاصی که خصومت با طرفین دعوا دارند، مورد پذیرش محکمه قرار نمی‌گیرد.