طبق ماده ۶۸۰ قانون مدنی ایران، در صورتی که وکالت از طرف موکل عزل شود اما وکیل از این امر آگاه نباشد، هرگونه اقدام وکیل در حیطه موضوع وکالت، قابل قبول خواهد بود. در واقع باید گفت که حکم عزلی که به اطلاع و آگاهی وکیل نرسیده باشد، قابل قبول و اثر نخواهد بود و عزل حکم در صورتی موثر خواهد بود که به وکیل از آن اطلاع داشته باشد.
حال این سؤال پیش می‌آید که اگر موکل فوت شود و وکیل از آن اطلاع نداشته باشد و موضوع وکالت را انجام دهد، در این صورت نیز عزل وکالت بی‌اثر خواهد بود یا خیر.
این سؤال نیز پاسخ قطعی ندارد. عده‌ای اعتقاد دارند که چون عزل یک اقدام ارادی است و تا وقتی که وکیل از آن آگاه نشود، منشأ اثر قانونی نخواهد بود، پس فوت نیز که یک عمل غیر ارادی است باید به طریقه مورد اول تحت حکم ماده ۶۸۰ قانون مدنی ایران قرار داشته باشد. به عبارت دیگر، موکل تا پایان عمر به وکیل خود اعتماد داشته است و قرارداد وکالت را فسخ نکرده است؛ اما عزل قرارداد نشانه بی‌اعتمادی است و با مورد فوت قابل مقایسه نیست و این دو نباید در یک جایگاه سنجش قرار بگیرند.
گروهی دیگر اعتقاد دارند که قانون‌گذار در ماده ۶۸۰ قانون مدنی کشور، از واژه فوت نام نبرده است پس اختیار این را دارد فوت را تابع اصل بداند. در صورتی که وکیل از عزل قرارداد آگاه باشد اما همچنان در موضوع وکالت اقداماتی انجام دهد، معامله قابل اثر نخواهد بود و موکل باید به وکیل مراجعه کند.
