وام‌های مختلف از بخش‌های مختلفی تأمین می‌گردد. اما در حالت کلی و در اکثریت مواقع این پول‌های نقد مردم هستند که اشخاص برنامه مشخصی برای آنها ندارند و بانک‌ها با جمع کردن این نقدینگی بخش از آنها را برای اعطای وام به افراد نیازمند استفاده می‌کنند. علاوه بر این بودجه دولتی، سودهای بانک‌ها و مؤسسات از تجارت‌ها و سرمایه‌گذاری‌هایی که دارند، سودهای وام‌های دیگر، سپرده‌گذاری‌های بلندمدت افراد برای دریافت سود از بانک و هر روشی که منجر به کسب درآمد برای بانک‌ها شود، از جمله منابع تأمین بودجه وام می‌باشند. بانک‌ها علاوه بر کارهای روتینی که ما شاهد آنها هستیم، در پروژه‌های عمرانی و سایر روش‌های دیگر سرمایه‌گذاری در ایران سرمایه‌گذاری کرده و سود حاصل از این سرمایه‌گذاری‌ها را به چرخه کاری خود انتقال می‌دهند. در برخی موارد هم خود دولت برای تأمین برخی نیازهای واحدهای بزرگ و کسب‌وکارهای مختلف بودجه‌ای برای اعطای وام به آنها در نظر می‌گیرد که از صندوق ذخایر ارزی دولت برداشت و بعد از بازپرداخت آنها، دوباره به محل خود بازگردانده می‌شوند. در کل روش‌های مختلفی برای تأمین بودجه وام در دسترس بانک‌ها قرار دارد. وام‌ها خود یکی از روش‌های کسب درآمد و سود و تأمین بودجه سایر وام‌ها می‌باشند.