مهلت طرح ایراد تامین دعوای واهی در قانون به طور صریح مشخص نشده است؛ اما با توجه به غیر آمره بودن این ایراد و ماده 87 قانون آیین دادرسی مدنی خوانده تا پایان جلسه اول دادرسی فرصت دارد که این ایراد را مطرح کند. اگر طرح ایراد در ابتدای جلسه یا قبل از جلسه اول دادرسی و پیش از ورود دادگاه در ماهیت دعوا باشد، دادگاه به دو دلیل مکلف است قبل از ورود در ماهیت نسبت به این ایراد تصمیم گیری کند: 

 

اول اینکه، وفق مفهوم مخالف ماده 90 قانون آیین دادرسی مدنی اگر ایرادات پیش از پایان جلسه اول دادرسی اعلام شود، دادگاه مکلف است قبل از رسیدگی به ماهیت دعوا در مورد آن اتخاذ تصمیم کند.

 

 دوم اینکه، با وارد دانستن ایراد تامین دعوای واهی، دادگاه نوع، میزان و مهلت سپردن تامین از جانب خواهان را تعیین و رسیدگی را متوقف می کند. چه بسا خواهان حاضر یا قادر به سپردن تامین نباشد که در این صورت، رسیدگی ماهوی انجام شده از جانب دادگاه، عبث و بیهوده می شود. زیرا اگر مدت مقرر در قرار دادگاه برای دادن تأمین منقضی شود و خواهان تامین ندهد به درخواست خوانده، قرار رد دادخواست خواهان صادر می شود .