عفو خصوصی که به پیشنهاد رییس قوه قضاییه و موافقت مقام رهبری اعطا می شود به دو دسته عفو معیاری و عفو موردی تقسیم می شود. در عفو معیاری همانطور که از نام و عنوان چنین عفوی پیداست نیاز به معیارها و ضوابط خاصی می باشد که از طریق کمیسیون عفو مرکزی قوه قضائیه تعیین و به رهبر پیشنهاد می شود و با موافقت رهبر، اشخاصی که ان معیارها و شرایط را دارند می توانند از عفو بهره گیرند. در واقع در چنین عفوی فرد ملاک نمی باشد بلکه وجود یکسری شرایط و یا نوع محکومیت خاص معیار استفاده از عفو قرار می گیرد، اما در عفو موردی ابتدا درخواست‌های عفو به صورت موردی در کمیسیون‌های عفو استانی و یا در سازمان قضایی نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران و یا در سازمان تعزیرات حکومتی مورد بررسی قرار می‌گیرد، و بعد از طی مراحل مقدماتی در صورت موافقت کمیسیون‌های بدوی، پرونده عفو جهت اظهارنظر نهایی به کمیسیون مرکزی عفو و بخشودگی قوه قضائیه ارسال می‌شود.

در صورتی که با درخواست عفو موافقت شود، فهرست نهایی افرادی که مورد عفو قرار گرفته‌اند، برای ریاست قوه قضائیه ارسال می‌شود، سپس به محضر مقام معظم رهبری می‌رسد و چنانچه مقام معظم رهبری با عفو موافقت فرمایند، مراتب جهت اعمال و اجرای عفو به مراجع قضایی و سازمان‌های مربوطه اعلام می‌شود.