حکم وضعى یعنی حکمى که به‌طور مستقیم متوجه افعال و رفتار انسانها نمى‌شود، بلکه وضعیتی را بیان مى‌کند که به‌صورت غیرمستقیم بر رفتار انسان تأثیر می گذارد