ثالثی که دین مدیون را میپردازد، در صورت اذن در تأدیه و نداشتن قصد تبرع میتواند به مدیون رجوع کند منتها از لحاظ اثباتی، اذن در پرداخت خلاف اصل است و باید اثبات شود، اما عدم قصد تبرع مفروض است و نیازی به اثبات ندارد بلکه مدیون باید برای توجیه عدم امکان رجوع، قصد تبرع ثالث را اثبات کند. رک زیرنویس 2 ماده 267 ق.م.