براساس ماده ۱۱۹۹قانون مدنی نفقه‌ی اولاد بر عهده‌ی پدر است، پس از فوت پدر یا عدم قدرت او به انفاق، به عهده‌ی اجداد پدری است با رعایت الاقرب ‌فالاقرب، در صورت نبودن پدر و اجداد پدری و یا عدم قدرت آن‌ها نفقه بر عهده‌ی مادر است. هر گاه مادر هم، زنده و یا قادر به انفاق نباشد با رعایت الاقرب ‌فالاقرب به عهده‌ی اجداد و جدات مادری و جدات پدری واجب‌النفقه است و اگر چند نفر از اجداد و جدات مزبور از حیث درجه‌ی اقربیّت مساوی باشند نفقه را باید به حصه‌ی متساوی تأدیه کنند.