♦️تفاوت ها♦️
✔️1⏪موضوع دستور موقت می تواند توقیف مال، انجام عمل و منع از انجام عمل باشد اما موضوع تامین خواسته فقط توقیف مال است.
✔️2⏪به دستور موقت نمی توان مستقلا اعتراض کرد اما در تامین خواسته می توان مستقلا اعتراض کرد
✔️3⏪توقیف اموال در دستور موقت نیازمند تایید رییس حوزه قضایی است اما در تامین خواسته نیاز به تایید نیست
✔️4⏪از تاریخ صدور دستور موقت خواهان 20 روز جهت اقامه دعوای اصلی زمان دارد اما در تامین خواسته 10 روز زمان دارد.
✔️5⏪در دستور موقت اصل بر دعوت خوانده جهت رسیدگی است اما در تامین خواسته باید بدون دعوت خوانده رسیدگی نماید.
✔️6⏪صدور دستور موقت منوط به سپردن تامین است اما در تامین خواسته ممکن است نیاز به سپردن تامین نباشد.
✔️7⏪نوع تامین در دستور موقت می تواند وجه نقد، ضمانتنامه بانکی، مال منقول یا مال غیر منقول باشد اما در تامین خواسته حتما باید وجه نقد باشد.
💠شباهت ها💠
✔️1⏪هردو قبل از دعوا، ضمن دادخواست و در جریان رسیدگی قابل طرح هستند.
✔️2⏪هر دو تصمیم علیه خوانده است.
✔️3⏪هزینه دادرسی هر دو معادل دعوای غیر مالی است.
✔️4⏪تصمیم دادگاه در هر دو باید به خوانده ابلاغ شود.
✔️5⏪در صورت رد دعوای خواهان، در هر دو خوانده می تواند مطالبه خسارت کند.
✔️6⏪در هر دو اجرای تصمیم قبل از ابلاغ ممکن است.
