ماده ۱۸۴ قانون آیین دادرسی کیفری بیان می‌دارد که، در صورتی که متواری بودن متهم به نظر بازپرس محرز باشد، برگه جلب با تعیین مدت اعتبار در اختیار ضابطان دادگستری قرار می‌گیرد تا هر جا متهم را یافتند، جلب و نزد بازپرس حاضر کنند.
 
همچنین در تبصره ماده چنین آمده است:
 
تبصره ۱. چنانچه جلب متهم به هر علت در مدت تعیین‏ شده میسر نشود، ضابطان مکلفند علت عدم جلب متهم را گزارش کنند.
 
تبصره ۲. در صورت ضرورت، بازپرس میتواند برگه جلب را برای مدت معین در اختیار شاکی قرار دهد تا با معرفی او، ضابطان حوزه قضائی مربوط، متهم را جلب کنند و تحویل دهند.
 
تبصره ۳. در صورتیکه متهم در منزل یا محل کار خود یا مکان دیگری مخفی شده باشد، ضابطان باید حکم ورود به آن محل را از مقام قضائی اخذ کنند.
 
این ماده از قانون آیین دادرسی کیفری بیانگر جلب سیار است. درحالیکه در راستای حفظ حقوق متهم و جلوگیری از جلب و مزاحمت بی مورد برای متهم، بایستی به دستور صدر ماده، متواری بودن متهم برای بازپرس محرز و مسلم باشد.