والدین باید در نظر داشته باشند که کودک تا وقتی توسط یک پدوفیلیا مورد سوء استفاده جنسی و تجاوز قرار نگیرد، موضوع را تشخیص نمی دهد. از طرفی پدوفیلیا را می توان درمان کرد، اما هرگز به طور قطعی درمان نمی شود. بنابراین با آموزش به فرزند خود می توانید از خطرات احتمالی جلوگیری کنید. به کودک خود آموزش دهید که اگر در شرایط تهدید آمیز با یک متجاوز قرار گرفت چه کاری را باید انجام دهد. به فرزندتان توانایی و آموزش های لازم را آمورش دهید که در صورت عدم حضور شما بداند که چگونه از خودش محافظت کند.
برخی راهکارهای که هر والدینی باید برای حفظ امنیت کودک به او آموزش دهد، عبارتند از:
به فرزند خود قدرت ” نه ” گفتن را بیاموزید.
متجاوزین به کودکان و یا پدوفیلیا ها برای رسیدن به اهداف خود کودکانی را انتخاب می کنند که:
- از مخالفت با بزرگ تر ها می ترسند.
- به راحتی تهدید یا تسلیم می شوند.
- تمایلی به برقراری ارتباط با بزرگ تر ها ندارند.
- به کودک خود بگویید در مواقعی که در برخورد با دیگران احساس راحتی نمی کند و یا از کسی می ترسد به توانایی خودش اعتماد کند و با صدای بسیار بلند فریاد بزند و به آن شخص “نه!” بگوید. به کودک خود آموزش دهید اگر پدوفیلیا از کودک خواسته که راز نگه دار باشد یا با آن شخص جایی برود فوراً این موارد را به شما بگوید و توضیح دهد چه اتفاقی افتاده است.
از کودک خودتان مطمئن نباشید.
فکر نکنید فرزند شما می داند چگونه از خودش محافظت کند.
در یک بررسی که به صورت آزمایشی روی کودکان صورت گرفت، به طور میانگین در عرض 35 ثانیه متجاوزین توانستند کودکان شرکت کننده در آزمون را فریب دهند. این در حالی صورت گرفته بود که قبل از آزمایش، والدین آن ها مطمئن بودند که فرزندشان تا به حال با هیچ غریبه ای صحبت نکرده یا با غریبه ها جایی نمی رود. آن ها تصور نمی کردند که فرزندشان تا این حد آسیب پذیر باشد و فریب بخورد.
روی “خطر غریبه” تمرکز نکنید.
برای کودکان، به ویژه بچه های خردسال، تشخیص این که دقیقاً چه کسی “غریبه” است می تواند گیج کننده باشد. آن ها ممکن است فکر کنند غریبه ها، آدم های ترسناکی هستند. در حقیقت، تحقیقات نشان داده اگر فرد غریبه رفتار دوستانه و به اندازه کافی حرف های متقاعد کننده دارند، به همین علت این احتمال وجود دارد که کودک فریب او را بخورد و از فرد پیروی کند. علاوه بر آن وقتی به کودک گفته می شود ” به غریبه ها اعتماد نکن”، کودک شاید فکر کند اعتماد به افرادی مانند همسایه یا پیشخدمت در یک رستوران، خوب است و آن ها را غریبه نمی داند.
به جای اینکه به فرزند خود بگویید که هرگز با افراد غریبه صحبت نکند، به او یاد دهید که در موارد لازم از یک زن کمک بگیرد. حتی می توانید به او بگویید ترجیحاً از زنی که بچه دارد کمک گرفته و از او بخواهد که با پلیس تماس بگیرد. حتی می توانید به کودک خود آموزش دهید که افرادی که یک برچسب اسمی دارند، پلیس و یا اطلاعات هستند که می توانند در صورت لزوم از آن ها کمک بگیرد. به کودکان خود آموزش دهید که هیچ کس نباید به حریم شخصی او تجاوز کند. به آن ها تاکید کنید، چه در فضای عمومی و چه در خانه بدون حضور والدین کسی حق ندارد به او زیاد نزدیک شود.
بزرگسالان مورد اعتماد را مشخص کنید.
یک لیست کوتاه از بزرگسالان “مورد اعتماد” مانند دایی، کودک پرستار، پدربزرگ و مادربزرگ برای کودک خود تهیه کنید. به او یاد دهید در مواقعی که شما حضور ندارید فقط باید به این افراد اعتماد کنند. به کودک خود بگویید که هرگز سوار اتومبیل فرد ناشناس نشوند. حتی او حق ندارند بدون حضور پدر و مادر یا پرستار خودش به جایی بروند. به فرزند خود تأکید کنید که اگر یک ناشناس و یا غریبه ای سعی دارد کودک را مجبور کند تا با او به جایی برود، کودک باید تا آنجا که می تواند فریاد بزند، “کمک کنید! این پدر من نیست! ” یا “کمک کنید! این مادر من نیست!”.
به او یاد بدهید که در این مواقع باید فرار کند، و اگر پدوفیلی او را گرفت، باید مشت، ضربه و لگد بزند.
کودک را زیاد نترسانید.
سعی کنید او را از هر موقعیتی نترسانید. اعتماد به نفس کودک را افزایش داده و توانایی و راهکارهای لازم را برای جلوگیری و مدیریت خطر احتمالی به کودک خود آموزش دهید. با فرزند خود صحبت کنید و به او یاد بدهید که چگونه موقعیت های خطرناک را بشناسد و از آن ها دور شود.
این آموزش ها را تمرین کنید. این نکات را به خصوص در تابستان که بچه ها بیشتر از خانه خارج می شوند و فصل شکارچیان کودکان می باشد را با هم به طور دوره ای تمرین کنید.
