در درمان روانشناختی و همچنین درمان جنسی، سه ملاک زیر مورد استفاده قرار می گیرد.
ج. 1. آمار
ج. 2. هنجارهای اجتماعی
ج. 3. مشکل آفرین بودن رفتار
در ارتباط با آمار اشاره شد که در صورت افزایش تعداد افراد دارای آن رفتار، دیگر رفتاری ناهنجار و آسیب زا به شمار نمی رود. مورد دوم نیز هنجارهای اجتماعی است که اگر به تدریج افکار عمومی و هنجارهای اجتماعی، رفتاری را که در گذشته ناهنجار به شمار می رفته، رفتاری سالم در نظر بگیرد، آن رفتار سالم به شمار خواهد رفت.
هم چنین آسیب زا و مشکل آفرین بودن رفتار نیز در نگرش اومانیستی با توجه به نگرش افراد در نظر گرفته می شود و در صورتی که شخص از بابت رفتار خود مشکلی نداشته باشد، رفتاری ناسالم در نظر گرفته نمی شود. اما در صورتی که برای دیگر افراد مشکل آفرینی به دنبال داشته باشد، در همان حدود و اندازه شخص لازم است که رفتارش را کنترل و محدود نماید تا آسیبی را برای سایرین به دنبال نداشته باشد.
