ارگاسم در مردان با خروج مایع منی یا انزال همراه است؛ اما خروج مایع جنسی در زنان هنگام ارضا شدن، تردیدآمیز است. بنابراین شناخت ارگاسم در مردان آسان‌تر و در زنان دشوارتر می باشد.
ارگاسم می‌تواند هم از طریق تحریک نواحی جنسی و هم نواحی غیرجنسی ایجاد شود. در زنان حساس‌ترین قسمت که تحریک آن سبب ارگاسم می‌شود، کلیتوریس و سپس واژن (نقطه جی) است. محدوده ای روی دیواره جلویی واژن خانم ها وجود دارد که به آن نقطه جی (G-spot) می گویند. در بعضی زنان تحریک نقطه جی می تواند باعث ارگاسم شود. تحریک غدد اطراف پیشابراه، نوک پستان و حتی تصویرسازی ذهنی و فانتزی هم می توانند سبب ارضا شدن شوند.
افراد از لحاظ میزان تحریک لمسی مورد نیاز برای رسیدن به ارگاسم و برانگیختگی با یکدیگر تفاوت دارند. رسیدن به بهترین و کارآمد ترین روش تحریک، تنها با تجربه و خطا به دست می‌آید، بنابراین تجربه‌ی شخصی فرد در رابطه جنسی و آشنایی فرد با نواحی تحریک‌آمیز بدن خود، بسیار حائز اهمیت است.
ارگاسم زنان برای باروری ضرورتی ندارد، اما برخی معتقدند که فرآیند ارضا شدن در زنان به دلیل ایجاد انقباضات در واژن، سبب انزال مرد و حرکت سریع‌تر اسپرم به سمت لوله های رحمی خواهد شد.
ارگاسم هم از لحاظ روانی و هم از لحاظ جسمی (از طریق آزاد کردن هورمون اکسی‌توسین)، سبب ایجاد عشق و محکم کردن رابطه‌ی زوجین می‌شود.
