گفتیم که فردی که تعهد یا قول و قراری دارد باید به شکلی آن را انجام بدهد تا آن تعهد از بین برود و دیگر تکلیفی نداشته باشد.
مالکیت ما فی الذمه یکی از راه های از بین رفتن و سقوط تعهد است. به این معنا که فرد مدیون، مالک آنچه که بر عهده ی وی بوده و باید پرداخت می کرده می شود. در واقع به این شکل می شود که خودش همزمان هم مدیون می شود و هم طلبکار.
این مالکیت ما فی الذمه (مالک شدن آنچه که بر ذمه فرد است) ممکن است به دو صورت اتفاق بیفتد.
