یکی ماده نهی که همان لفظ نهی (ن ه ی) است و دیگری صیغه یا هیأت نهی. مثال فقهی نهی با ماده حدیثی است که مستند قاعده غرر است:
«نهی النبی عن بیع الغرر» یا « نهی النبی عن الغرر».
مثال حقوقی نهی با ماده در قانون ملاحظه نگردید. نهی با ماده مانند آن است که شخص به دیگری بگوید:
«من تو را از آن کار نهی میکنم»
و نهی با صیغه مانند آن است که شخصی به دیگری بگوید:
«آن کار را نکن،آنجا نرو، آن غذا را نخور و ..»
مثال نهی باصیغه نیز در قانون ملاحظه نگردید.
باید توجه داشت گاه جملات خبری در مقام انشاء مفید نهی هستند.چنان که ماده ۵۹۵ قانون مدنی که مقرر می دارد:
«هرگاه تقسیم متضمّن افتادن تمام مال مشترک یا حصّه یک یا چندنفر از شرکاء ازمالیت باشد تقسیم ممنوع است، اگر چه شرکاء تراضی نمایند»
جمله خبری است و منظور این است که چنین تقسیمی را انجام ندهید!
همچنین در ماده ۱۰۴۵ قانون مدنی که مقرر می دارد:
«نکاح با اقارب نسبی ذیل ممنوع است اگر چه قرابت حاصل از شبهه یا زنا باشد…»
منظور آن است که با اقارب خود نکاح نکنید.بنابر این بیشتر نواهی در قوانین جملات خبری در مقام انشاء هستند.
