۱- رفتار ارتکابی برای دفع تجاوز یا خطر ضرورت داشته باشد
براساس بند فوق در صورتی می‌توان رفتاری را دفاع مشروع دانست که برای حمایت از نفس (جان)، عِرض (آبرو)، ناموس، مال یا آزادی خود یا دیگران انجام شده باشد. همان طور که می‌دانید ممکن است امور متعددی در زندگی افراد دارای ارزش باشند، اما قانون‌گذار دفاع از تمامی آن‌ها را مشروع و مجاز نمی‌داند. از نظر قانون گذار رفتاری در قالب دفاع مشروع قرار می‌گیرد که برای دفاع از نفس، عِرض، ناموس، مال یا آزادی خود فرد یا دیگری انجام گیرد قانون‌گذار دفاع از دیگران را هم در صورت رعایت شرایطی که به آن اشاره خواهد شد، مشروع می‌داند.
توجه به این نکته ضروری است که دفاع از نفس، ناموس، عرض، مال و آزادی تن دیگری در صورتی جایز است که او از نزدیکان دفاع کننده بوده یا مسئولیت دفاع از وی بر عهده دفاع کننده باشد، یا ناتوان از دفاع بوده یا تقاضای کمک نماید، یا در وضعیتی باشد که امکان استمداد نداشته باشد.
رفتاری که فرد به عنوان دفاع انجام می‌دهد، باید برای دفع تجاوز یا خطر ضرورت داشته باشد. این شرط بدین معناست که اگر شخصی که در معرض خطر قرار گرفته، با استفاده از روش‌هایی همچون فریاد زدن از دیگران کمک بگیرد و به این نحو متجاوز را دور کند، باید از همان روش استفاده کند. فرض کنید شخصی به قصد دزدی وارد منزل شما شده اگر شما بتوانید از مأموران نیروی انتظامی کمک بگیرید، موظف هستید همین کار را برای محافظت از خود انجام دهید.
حال اگر به جای کمک گرفتن از پلیس، خودتان به دفاع از خود بپردازید و در حین دفاع مرتکب رفتاری شوید که به مرگ مهاجم منتهی شود، نمی‌توان گفت: چنین دفاعی، مشروع است. همچنین اگر کسی به منزل شما وارد شود و آدم ضعیف و ناتوانی باشد و شما بتوانید بدون ضرب و شتم از پس او برآیید مجروع کردن سارق نمی‌تواند دفاع مشروع باشد و شما بدین جهت قابل مجازات هستید. در واقع مشروع بودن دفاع منوط به این است که دفاع تنها راه ممکن برای دفع خطر و رهایی از حمله باشد و دفع مهاجم به هیچ وسیله‌ای ممکن نباشد.
3- خطر و تجاوز به سبب اقدام آگاهانه یا تجاوز خود فرد و دفاع دیگری صورت نگرفته باشد
خطر و تجاوزی که مدافع درصدد مقابله با آن برآمده است، نباید به سبب اقدام آگاهانه یا تجاوز خود او ایجاد شده باشد. به عبارت دیگر، اگر شخصی رفتاری انجام دهد که موجب شود دیگری تحریک شود و به او حمله کند، این شخص نمی‌تواند دفاع از خود در برابر این حمله را دفاع مشروع بداند.
4- خطر و تجاوز به سبب اقدام آگاهانه یا تجاوز خود فرد و دفاع دیگری صورت نگرفته باشد
خطر و تجاوزی که مدافع درصدد مقابله با آن برآمده است، نباید به سبب اقدام آگاهانه یا تجاوز خود او ایجاد شده باشد. به عبارت دیگر، اگر شخصی رفتاری انجام دهد که موجب شود دیگری تحریک شود و به او حمله کند، این شخص نمی‌تواند دفاع از خود در برابر این حمله را دفاع مشروع بداند.
به همین دلیل، اگر در جریان آن، دست به رفتاری بزند که به قتل یا ضرب و جرح مهاجم منتهی شود، مسئول رفتار خود خواهد بود و به خاطر آن مجازات خواهد شد. فرض کنید شخصی با کتک زدن دیگری، او را تحریک کند و این شخص در اثر ایراد ضرب و جرح عمدی، تحریک شده و به او حمله کند. در این حالت فردی که ابتدا حمله کرده و حالا مورد حمله واقع شده است، نمی‌تواند رفتار خود را دفاع مشروع بداند.
به همین دلیل، اگر در جریان آن، دست به رفتاری بزند که به قتل یا ضرب و جرح مهاجم منتهی شود، مسئول رفتار خود خواهد بود و به خاطر آن مجازات خواهد شد. فرض کنید شخصی با کتک زدن دیگری، او را تحریک کند و این شخص در اثر ایراد ضرب و جرح عمدی، تحریک شده و به او حمله کند. در این حالت فردی که ابتدا حمله کرده و حالا مورد حمله واقع شده است، نمی‌تواند رفتار خود را دفاع مشروع بداند.
