سفته بازی به معنی انجام معامله‌ای مالی که در آن ریسک زیادی جهت از دست دادن جزء یا کل مبلغ سرمایه‌گذاری شده اولیه وجود دارد و در عوض، انتظار می‌رود که سود کلانی به دست آورده شود. در سفته بازی، ریسک ضرر و زیان بیشتر از امکان دسترسی به سودی بالا بوده و به همین خاطر به آن سفته بازی و معامله پرریسک می‌گویند.
گاهاً تشخیص سفته بازی از سرمایه‌گذاری سخت می‌شود. تمایز این دو مفهوم بسته به فاکتورهای گوناگونی اعم از ماهیت دارایی، مدت دوره نگهداریِ مورد انتظار و میزان اهرم افزایش سرمایه می‌باشد.
خرید مسکن هم می‌تواند با در نظر گرفتن نوع خرید، سرمایه‌گذاری ساده و یا سفته بازی در نظر گرفته شود. به عنوان مثال هنگامی که شخصی یک خانه به قصد اجاره دادن آن خریداری می‌کند، سرمایه‌گذاری نموده است. ولی موقعی که شخصی چند خانه را با قیمت‌هایی پایین‌تر از قیمت فروش و به قصد کسب سود در کوتاه مدت خریداری می‌کند، سفته بازی انجام داده است. سفته بازان، نقدینگی بازار را مهیا می‌سازند و طیف گسترده‌ای از درخواست‌های بازار را پاسخ می‌دهند. همچنین به تولیدکنندگان در پوشش ریسک کمک می‌نمایند.
فروش استقراضی از طریق سفته بازان به پیشگیری از ایجاد حباب قیمتی کمک می‌کند. صندوق سرمایه‌گذاری مشترک و صندوق‌های پوشش ریسک هم بعضا در سفته بازی مشارکت می‌نمایند. به صورت کلی می‌توان گفت: سفته بازی یک معامله مالی با ریسک زیاد اما پر بازده است. در صورتی که سود کلانی در پیش نباشد، انگیزه‌ای جهت شروع سفته بازی وجود نخواهد داشت.
